Tigers Are Not Afraid

Fantasie als wapen tegen trauma’s

Hoe maak je de invloed van het Mexicaanse drugsgeweld op kinderen voelbaar? Regisseur Issa López zoekt het niet in sociaalrealisme maar in een duister sprookje over vijf getraumatiseerde kinderen in een bende.

“Laten we het over sprookjes hebben”, zegt de juf in de klas van de tienjarige Estrella. Even later klinken er schoten in de school. Als het voorbij is, worden alle kinderen naar huis gestuurd. Wanneer Estrella thuiskomt, blijkt haar moeder spoorloos verdwenen – meegenomen door een drugsbende.

Doordat een over de vloer en muur kruipend bloedspoor Estrella letterlijk blijft achtervolgen, begrijpen we meteen dat Tigers Are Not Afraid (Vuelven) geen sociaalrealistisch drama zal worden. Het wekt dan ook geen verbazing dat Estrella na de verdwijning van haar moeder niet bij buren of familieleden aanklopt, maar bij een bende van vier straatkinderen. Met hen neemt ze het op tegen een meedogenloze drugsbende, waarbij de kinderen worden vergezeld door een tot leven gekomen tijgerknuffel.

Door uit allerlei genres tegelijk te putten laat de Mexicaanse regisseur Issa López zien dat ze lef heeft. Soms is de film rauwrealistisch, soms magisch, maar hij bevat ook elementen uit spookverhalen, horrorfilms en sprookjes. Leven en dood lopen door elkaar en drugsdoden laten als geesten van zich horen. Dat vereist een andere kijkhouding dan gewoonlijk bij films over in het nauw gedreven kinderen. Hier geen empathisch sociaalrealisme, maar een verbeeldingsrijke vertelling over door geweld getraumatiseerde kinderen. Estrella en haar bendevriendjes vluchten in magisch-realistische fantasieën om de werkelijkheid aan te kunnen. Het is hun overlevingsstrategie.

Het idee achter het inktzwarte gruwelsprookje is duidelijk, maar de combinatie van genres werkt niet altijd even goed. Soms doen de kinderavonturen niet denken aan een meedogenloze drugsstrijd op leven en dood, maar aan een spannende survivaltocht. Op die momenten voelt de film te alledaags voor de gruwelijke werkelijkheid, die te lezen staat in een tekstje aan het begin van de film: door het drugsgeweld in Mexico zijn de afgelopen tien jaar 160.000 mensen vermoord en 53.000 mensen spoorloos verdwenen.
Door tijgers geïnspireerde kinderen zijn niet bang, maar drugsbaronnen ook niet.