The Village Next to Paradise

Met rust, een ongedwongen tempo en zonder onnodig pathos volgt deze Somalische film drie familieleden op zoek naar een leven waarin dromen uitkomen.

Cigaal (Ahmed Mohamud Saleban) is een jaar of tien. Als hij bij een van de open ramen van het klaslokaal staat, ziet een jongetje die hem vanuit de schoolbank strak aankijkt de bui al hangen: “Ga je me weer een lang verhaal vertellen?” Cigaal laat er geen gras over groeien: “Het gaat over mijn droom van vannacht…”

“Ik at gisteravond te veel vis, maar daarna had ik zin in iets zoets, Xalwo-snoep bijvoorbeeld. Ik ging slapen en werd midden in de nacht wakker. Ik was op een plek vol licht. Ik snapte dat ik niet thuis was, maar ergens anders. Plots zei een stem: ‘Loop door.’ Dat deed ik en ik zag een grote deur en die deur ging vanzelf open. Toen zag ik overal Xalwo. Het leek de hemel van lekkernijen…”

Het vertellen van zijn dromen is een terugkerend ritueel van de jonge Cigaal uit het afgelegen Somalische kustplaatsje Paradijs, gelegen aan de Indische Oceaan. Die dromen lijken in eerste instantie triviaal, maar in Cigaals kinderlijke onschuld is zoveel meer te ontdekken. Dat geldt voor alles wat we zien in The Village Next to Paradise, de eerste Somalische film die geselecteerd werd voor het filmfestival van Cannes.

In het speelfilmdebuut van de in Somalië geboren en opgegroeide Mo Harawe (nu woonachtig in Oostenrijk) schuilen in kleine handelingen niet zozeer grote boodschappen als wel het gevoel een heel andere wereld te betreden. Dit is de wereld van de jonge Cigaal, maar ook van zijn hardwerkende, alleenstaande vader Mamargade en Mamargade’s gescheiden zus Araweelo, die graag een naaimachine wil kopen om een eigen kledingwinkel op te zetten.

Harawe neemt ons mee naar een Somalië dat we anders eigenlijk alleen kennen van nieuwsbulletins. In een ongedwongen tempo ontvouwt zich het verhaal van deze drie familieleden. Met slechts een paar woorden weten zijn grotendeels niet-professionele acteurs verstilde gesprekken neer te zetten. Opwaaiend witgoed en wapperende gewaden maken de wind voelbaar in dit kustplaatsje waar zee en woestijn samenkomen.

Doordat The Village Next to Paradise ons meeneemt in de rust, zonder te schreeuwen of uitroeptekens te plaatsen, merk je pas gaandeweg hoe bitterzoet en hoopvol het verhaal van Cigaal, Mamargade en Araweelo eigenlijk is. De hemel van lekkernijen uit Cigaals droom ligt bijna binnen handbereik.