The Pitt
Ziekenhuisdrama? Ziekenhuizen zijn al een drama.

The Pitt
Door eerlijk te zijn over de erbarmelijke staat van de zorg geeft het zenuwslopende en meeslepende The Pitt het ziekenhuisdrama nieuw bestaansrecht.
The Pitt speelt zich af gedurende een enkele werkdag van dr. Robinavitch (ook wel Robby), teamleider op de spoedeisende hulp van een fictief ziekenhuis in de Amerikaanse stad Pittsburgh. Elk van de vijftien afleveringen beslaat een uur van zijn dienst.
Robby is een gedreven, ervaren en (zoals het een werkverslaafde onder intense werkomstandigheden betaamt) emotioneel geconstipeerde arts. Hij stuurt een opmerkelijk onervaren team aan van co-assistenten en arts-assistenten. The Pitt is een zogenaamd ‘leerziekenhuis’, oftewel: de mensen die je opensnijden hebben dat minder vaak gedaan dan je zou willen. De Google-recensies van het ziekenhuis weerspiegelen dat.
Door zijn open en nederige houding is Robby een uitstekende arts en leraar. Er komt namelijk een oneindige diversiteit aan mensen op de SEH, hoe graag ook de buitenwereld hun bestaan zou willen ontkennen. Zwarte mensen, wit, cis, transgender, mager, dik, thuisloos: allemaal hebben ze andere zorg nodig. Op hun beurt neemt ieder teamlid hun eigen expertise, vooroordelen en bagage mee.
Die meerstemmigheid blijkt in The Pitt, uit de koker van E.R.-veteranen R. Scott Gemmill en John Wells, een vruchtbare bodem voor drama en conflict. Waar ambulancepersoneel een dwarse zwarte vrouw zien, herkent de jonge dr. Mohan in haar gedrag vergevorderde complicaties van een sikkelcelziekte. Die aandoening komt bovengemiddeld voor onder zwarte mensen en het begrip ervan is in het Amerikaanse zorgstelsel relatief laag – waar nog bijkomt dat lichamelijke klachten van vrouwen veel sneller weggewuifd worden. Die door bekrompenheid ontstane kenniskloof is een bron van conflict, maar ook van toenadering: simpelweg door haar patiënt te geloven kan Mohan de levensreddende zorg verlenen die haar patiënt anders was misgelopen.
Even eerlijk is The Pitt over de erbarmelijke staat van het zorgstelsel, het Amerikaanse in het bijzonder. Iedereen die er enige tijd in een ziekenhuis doorbrengt, ziet de vijandige patiënten, hoge kosten, wachtlijsten, lage lonen, onderbezetting, werkdruk, zuinig bestuur, bemoeizuchtige verzekeraars, geldbeluste kapitaalverstrekkers en het in de VS alomtegenwoordige vuurwapengeweld. Ook zeult Robby nog rond met het trauma van de coronapandemie, die zo veel zorgverleners en patiënten deed opbranden of zelfs het leven kostte.
Naarmate de dag vordert, knallen al die overweldigende problemen en conflicten, alle dood en verderf als een kettingbotsing op elkaar. Dat The Pitt ondanks alles blijft draaien getuigt van de inzet van iedereen die er werkt. Het is een wonder dat de zorg onder deze omstandigheden überhaupt functioneert. Na The Pitt is het zonneklaar dat ze meer verdienen dan een applausje.
The Pitt is vanaf 9 januari 2025 te zien op HBO Max (VoD).