The Pale Blue Eye
Moordmysterie rond Edgar Allan Poe als jonge militair
The Pale Blue Eye. Foto: Scott Garfield
In The Pale Blue Eye probeert een ervaren rechercheur met hulp van de jonge Edgar Allan Poe een griezelige moord op te lossen. Ondanks een indrukwekkende cast weet dit trage gotisch mysterie alleen op cinematografisch vlak te overtuigen.
In 1830 wordt een jonge cadet opgeknoopt aan een boom gevonden, net buiten de militaire school West Point. Alsof dat nog niet gruwelijk genoeg is, wordt zijn hart er in de autopsiekamer door een mysterieus figuur uitgesneden. Als rechercheur Landor (Christian Bale) vervolgens wordt benaderd door de intelligente maar excentrieke cadet en dichter Edgar Allan Poe (Harry Melling), besluiten ze samen het mysterie te ontrafelen.
The Pale Blue Eye is gebaseerd op de gelijknamige roman van Louis Bayard, die Poe’s korte militaire carrière als uitgangspunt nam en daar een moordmysterie bij verzon. Hoofdpersonage Augustus Landor schippert ergens tussen Agatha Christie’s Hercule Poirot en William Somerset uit David Finchers Se7en (1995). Maar waar deze voorbeelden zich onderscheiden met een uitgesproken karakter, ontstijgt Landor het cliché van de getormenteerde slimmerik helaas niet. Het feit dat regisseur Scott Cooper al twee keer eerder met de Engelse acteur samenwerkte (Out of the Furnace, 2013; Hostiles, 2017), kon niet verhinderen dat Bale een wisselvallige prestatie levert. Boeiender is het theatrale spel van Harry Melling. Hij zet de jonge Edgar Allan Poe neer als een praatgrage poëet, die door zijn voorliefde voor doom and gloom het pispaaltje van West Point is.
Een gotisch moordmysterie is natuurlijk niet compleet zonder mysterieuze, beeldschone vrouw. Lucy Boynton vertolkt de rol van Lea Marquis, de chronisch zieke dochter van de lijkschouwer. De romantische subplot tussen haar en Poe voelt soms wat gekunsteld, maar biedt een fijne afwisseling met het wat trage speurwerk. Met dank aan een aantal rookgordijnen blijft de film tot de ontknoping boeien, maar echt spannend wordt het nooit. Door Landor op te zetten tegen de strikte generaals – die vooral bezig zijn met de reputatie van hun school – bekritiseert de film hoe het militaire instituut de ziel van jonge mannen met regels beknelt.
Veruit het sterkste aspect van de film blijkt de cinematografie. Masanobu Takayanagi liet al eerder zien dat hij de duistere schoonheid van de winter op prachtige wijze kan omzetten naar het doek in The Grey (2011). The Pale Blue Eye is volledig op locatie geschoten in Westminster College in Pennsylvania. De zeventiende-eeuwse bouwwerken en de omliggende bossen vormen een adembenemend decor en voorzien menig shot van de nodige mystiek.
The Pale Blue Eye is als mysteriethriller weinig memorabel, maar werkt als visueel sfeervolle ode aan Edgar Allan Poe en de melancholie waarmee al zijn verhalen zijn doordrongen.
The Pale Blue Eye is nu te zien op Netflix.
