The First Purge
Een nacht lang moorden
Ook een perverse B-film kan pijnlijk dicht op de realiteit zitten, getuige het groteske The First Purge, over een bloederige nacht in dystopisch New York.
De Verenigde Staten worden in de nabije toekomst getroffen door een diepe crisis. Een kersverse politieke beweging, The New Founding Fathers, is met hulp van de National Rifle Association in het zadel geholpen om het tij te keren, en bezigt oneliners als: ‘The American Dream is dead, we will do whatever it takes to make you dream again.’ In de strijd tegen overbevolking en welig tierende criminaliteit wordt een heus experiment bedacht: de bewoners van de diverse New Yorkse wijk Staten Island krijgen permissie om een nacht lang te plunderen en te moorden zonder enige consequenties. Dr. May Updale (Marisa Tomei) noemt haar geesteskindje een “maatschappelijke catharsis”.
Deelnemers krijgen maar liefst 5000 dollar als ze tijdens deze zogenoemde Purge (reiniging) thuisblijven, en een hogere vergoeding als ze ook nog eens de straat opgaan. Nadat het startschot heeft geklonken wordt de eerste moord al snel gemeld, gefilmd door camera’s die sommige participanten als contactlenzen dragen. Het filmpje wordt en masse verspreid en bereikt al snel 20 miljoen views. In barre tijden gaat ons instinct, aangestuurd vanuit het reptielenbrein, domineren; Updale verwacht een bittere overlevingsstrijd.
In het dystopische en zeer groteske The First Purge komt de underdog als winnaar uit de bus: minderheden uit de wijk, veelal zwarte Amerikanen, nemen het op tegen witte huurlingen die hun straten zijn ingestuurd omdat de door de regering gewenste excessen grotendeels uitblijven. Er wordt te weinig gemoord. Een verachtelijke drugsdealer, gespeeld door Y’lan Noel, ontpopt zich vervolgens als de grote redder in de strijd van zwart versus wit. Scenarist James DeMonaco, die als regisseur verantwoordelijk was voor de eerste drie Purge-films en de gelijknamige televisieserie, windt er in de derde akte geen doekjes om: racisme is de katalysator van alle misère.
De door Gerard McMurray (Burning Sands) geregisseerde prequel The First Purge speelt zich af in de periode voordat de ‘louterende’ nacht van eigenrichting landelijk werd ingevoerd. Je zou de thriller kunnen beschouwen als een perverse, wraakzuchtige B-film, met hier en daar een goede grap (een vrouw noemt haar belager een “pussy grabbin’ motherfucker”, als een verwijzing naar Donald Trump). Maar The First Purge is ook misantropisch en lucide, en zit pijnlijk dicht op de realiteit.
