The Domino Effect

Als de wereldeconomie instort is niemand veilig, zoals Paula van der Oest laat zien in een sober-aangrijpende mozaïekfilm die ze al draaide voor Black Butterflies.

Je zou het bijna een geluk bij een ongeluk noemen dat de crisis nog steeds voortwoekert. The Domino Effect, de nieuwe film van Paula van der Oest over de intermenselijke gevolgen van een wereldwijd instortende economie, werd al gedraaid in 2009 en 2010, maar het onderwerp lijkt alleen maar actueler te worden.
Dat de film nu pas de bioscoop bereikt is het gevolg van het drukke werkschema van Van der Oest. Direct na de opnamen van The Domino Effect draaide de camera al weer voor Black Butterflies. Pas na voltooiing daarvan kwam er weer ruimte voor The Domino Effect, over de dromen en verlangens, angsten en zorgen van de over vier werelddelen verspreide personages. Kleinere en grotere persoonlijke drama’s die laten zien wat er gebeurt als materiële zekerheid wegvalt en geluk breekbaar blijkt te zijn.
Een veelbelovende studente uit een arme buurt in Zuid-Afrika ziet haar toekomst in duigen vallen als haar in Rotterdam als huishoudhulp werkende moeder plotseling geen geld meer overmaakt. Dat is weer het gevolg van het faillissement van een autohandelaar (Theo Maassen) die in de steek gelaten wordt door zijn Chinese toeleveraar. Zo zijn er meer kettingreacties, waarbij onder andere een limousinechauffeur in de Verenigde Staten, een Britse speculant, een uit India afkomstige taartenbakster en hun familieleden zijn betrokken. Minister of werkster, verveelde tiener of prostituee uit noodzaak, niemand is veilig voor de kille adem van de wereldeconomie.

Handreiking
Het zal duidelijk zijn, we hebben hier te maken met een mozaïekfilm. De originaliteitsprijs zal The Domino Effect daarmee niet wegslepen, maar de formule is effectief ingezet en uit de aanvankelijk nogal overdadige hoeveelheid personages en verwikkelingen groeit toch een mooi organisch geheel.
The Domino Effect is gedraaid met een laag budget, een kleine crew en een uitstekende internationale cast. Een bescheiden film met een serieuze, geïnspireerde uitstraling die niet gefixeerd is op plot, maar juist door de vele terzijdes, mooie bijfiguren en realistische details een overtuigende, wereldomspannende slice of life wordt. Dat de soms gewelddadig uitpakkende drama’s hier en daar wat heftig lijken aangezet zal ongetwijfeld te maken hebben met de noodzaak alles heel compact te maken. Storend is dit echter nauwelijks.
Iets dergelijks kan gezegd worden over de menselijke handreikingen die het belang van liefde en saamhorigheid in tijden van crisis benadrukken. Een film met een boodschap, maar mooi, soms rauw en vaak ontroerend.

Leo Bankersen