THE CHASER

De Amerikaanse remake van Na Hong-jins the chaser is al in de maak. Ongetwijfeld zal de ruwe pooier Jung-ho, die jaagt op seriemoordenaar Young-min, in de overtocht naar de VS zijn scherpe randjes verliezen.

"Kutwijf, als ik je te pakken krijg ben je dood." Het zijn de eerste woorden die we horen uit de mond van pooier Jung-ho (Kim Yoon-suk) in het Zuid-Koreaanse the chaser (chugyeogja) van Na Hong-jin. Hij spreekt zijn boodschap beheerst in op de voicemail van een van zijn hoertjes, die hij ervan verdenkt gevlucht te zijn met zijn geld. Haar auto werd in ieder geval fout geparkeerd teruggevonden in een van de smalle straatjes van een heuvelachtig deel van Seoul, achtergelaten en bedolven met flyers en bekeuringen.
De kijker weet echter beter: het meisje is er niet vandoor, maar viel in handen van seriemoordenaar Young-min (Ha Jung-woo). Net als een van Jung-ho’s andere meisjes al eerder overkwam. Maar tegen de tijd dat hij de twee verdwijningen met elkaar in verband heeft gebracht, is het te laat: dan heeft hij de grieperige Mi-jin (Seo Young-hee) al in de richting van de verknipte klant gestuurd. Gelukkig is Jung-ho een doortastend man, en bepaald geen zachtzinnige. Bij zijn nachtelijke zoektocht naar Mi-jin en haar ontvoerder wordt al snel duidelijk waarom hij niet langer in dienst is van de plaatselijke politie — al komen de contacten die hij er nog heeft uitstekend van pas.

Stront
Een spelletje voor tijdens het kijken naar the chaser: bedenken welke Hollywoodacteurs de diverse rollen op zich zullen nemen in de aangekondigde remake van de film. Leonardo DiCaprio, wiens productiemaatschappij de herverfilming op touw heeft gezet, heeft zich in ieder geval al gemeld voor de rol van Jung-ho; maar dan zullen ongetwijfeld de ruwe randjes van de pooier wat afgeslepen worden. En wie zal het aandurven de rol van de laconieke maar gewetenloze seriemoordenaar op zich te nemen?
Het afleidende spelletje is af en toe wel noodzakelijk: zijn titel ten spijt is het tempo van the chaser wisselvallig, en de speelduur met ruim twee uur simpelweg te lang om de aandacht vast te houden. Al ligt dat zeker niet aan de hoeveelheid wendingen in de plot: al na een half uur bereikt de film het punt waar de gemiddelde politiefilm zou eindigen, aangezien Young-min dan door Jung-ho in de kraag wordt gevat en onomwonden zijn misdaden opbiecht aan de politie. Maar Young-min weet zich telkens uit handen van de blunderende agenten te draaien. Want die zijn te druk met hun pr-machine nadat ze niet konden voorkomen dat een malloot stront op de burgemeester gooide. Zo lijkt the chaser ook nog iets te willen zeggen over de incompetentie van de Koreaanse wetshandhavers, al komt die invalshoek uiteindelijk niet goed genoeg uit de verf en blijft de film toch vooral een effectief kat-en-muispelletje.

Joost Broeren