SPY KIDS 3D: GAME OVER
Eenmansfilmfabriek
De Spy kids-trilogie, afgerond met ouderwetse kartonnen 3D-bril en hightech computeranimaties, verschafte Robert Rodriguez voldoende krediet om voor een grote studio weer een vuige film te mogen maken: Once upon a time in Mexico.
De eenmansfilmfabriek Robert Rodriguez, bekend van bloedige actie- en horrorfilms, wilde iets maken dat zijn jonge kinderen ook mochten zien, en hij verzon Spy kids: fantasievolle avonturenfilms over twee kindspionnen en hun spionnenouders. ‘Spy kids’ Juni en Carmen zijn slim en stoer, maken ruzie met papa en mama en redden ondertussen de wereld met coole gadgets zoals raketschoenen en een goudvisvormige onderzeeër. Hun allerfijnste uitvinding is de Spionnen Lunchbox: een hightech broodtrommeltje dat zich uitvouwt tot mini-snackbar die in een flits verse hamburgers en frietjes serveert.
Spy kids 3D — Game over is opgenomen met de nieuwste driedimensionale camera en speelt zich af in een wereld waarin alles mogelijk is: het computerspel ‘Game over’ van de duivelse Toymaker (Sylvester Stallone). Juni en Carmen worden er belaagd door kikkers op springstokken, een bewegende vloer van schuivende Tetris-stenen en ze moeten vechten met een 100 meter hoge robot die je bewegingen imiteert. De 3D-effecten creëren een verbazingwekkende ruimtelijkheid. Tongen, vlammen en monsters schieten met veel geraas de zaal in; regelmatig knipperde ik met mijn ogen een projectiel aan de kant. Maar ondanks het extravagante uiterlijk voelen de avonturen minder fris en fantasievol dan in de eerste delen. Omdat nu alles kan, verbaast niets meer echt. Deel 1 en 2 verwonderden juist doordat Rodriguez zijn fantasie zo brutaal losliet op de ‘echte’ wereld.
Rik Herder