Prospect
Coming-of-age in een wereld van occulte kolonisten en gedrogeerde ruimtepiraten

Sciencefictionfilm Prospect – te zien op Imagine – biedt een coming-of-age met een twist: niet hoofdpersoon Cee moet volwassen worden, maar de wereld om haar heen. Een mooie parallel met onze eigen wereld waarin scholieren hun ouders middels klimaatmarsen ter verantwoording roepen.
De geschiedenis herhaalt zich in Prospect. In de verre toekomst slaat de goudkoorts opnieuw toe in een wereld waarin men op zoek is naar ‘aurelacs’, parelachtige stenen die met veel precisie gedolven worden op onbewoonbare planeten. Een beeld dat niet ver verwijderd is van onze jacht op olie op de verste plekken van onze aarde.
We volgen de jonge hoofdpersoon Cee die meereist in het kielzog van het ‘ongeäarde’ mijnwerkersbestaan van haar vader: ze zwerven door de ruimte en landen op planeet Green Moon om aurelacs te delven. Behalve hun geleaste ruimtevaartuig hebben ze geen thuis. Hun werkelijke thuis is de planeet waar Cee geboren is, maar die ze nooit bewust gekend heeft. Dit weerhoudt haar er niet van om te verlangen ernaar terug te keren. Een onmogelijke, kostbare opgave volgens haar vader, dus creëert Cee haar eigen thuis door zich terug te trekken in een cocon van retro popdeuntjes en jeugdliteratuur, een scherp contrast met de grauwe achtergrond van de industriële ruimtevaart. Het is precies de benauwenis die veel jongeren nu ook voelen: een jonge generatie die onvrijwillig wordt meegesleurd in een wereld dat niet meer weet wat ‘genoeg’ is en met de gevolgen daarvan komt te zitten.
Prospect schetst een wereld van geharde mensen die geen vaste grond meer onder hun voeten hebben: van occulte kolonisten tot gedrogeerde ruimtepiraten. Ook Cee’s vader drijft op een cocktail van softdrugs om de dag door te komen. Het is hierin dat de jonge Cee afwijkt van de volwassenen om haar heen die geen enkel verlangen meer lijken te hebben naar een betere wereld. Cee wil juist niets liever dan haar ‘last train home’ halen, om weg te komen van de verstikkende planeet waar ze door de hebzucht van haar vader vast is komen te zitten.
Er zijn zorgen om de digitale coconnetjes waar huidige jongeren zich in terugtrekken, maar wie weet is dat eerder een symptoom van hetzelfde probleem als in Prospect: een leefomgeving die op los zand is komen te staan. Echter ziet deze generatie dat ze wel degelijk invloed kan uitoefenen, onder andere door middel van grootschalige klimaatmarsen. Ook nu dringt de tijd en de jongeren zien zich genoodzaakt iets te doen, hopend dat men wakker wordt uit de koorts. Zelfs als er in de nabije toekomst generaties opgroeien op een aarde die zijn beste tijd heeft gehad, zal het verlangen naar een veilige haven voortduren, ook al hebben ze die nooit gekend. Evenals Cee zullen ze ervoor blijven vechten. Het is coming-of-age met een twist: niet de overgang naar volwassenheid, maar naar de Bildung van een leefbare wereld.
Prospect was te zien op het Imagine Film Festival 2019. Deze recensie werd geschreven in het kader van Filmkrant Lab 2019, een trainingstraject voor jonge filmcritici.