Ma Rainey’s Black Bottom

Blues vult de leegte op

Ma Rainey’s Black Bottom

Chadwick Boseman speelt zijn laatste, indrukwekkende rol in het uitstekende kammerspiel Ma Rainey’s Black Bottom, waarin de veeleisende Ma Rainey compromisloos haar blues wil zingen.

“Ze geven niks om me; ze willen alleen mijn stem”, roept Ma Rainey, de ‘moeder van de blues’ en de eerste grote professionele blueszangeres. Ma Rainey (magistraal gespeeld door Viola Davis) is al een muzikale sensatie in het zuiden van Amerika door haar diepdoorleefde stem en schunnige teksten, als ze in 1927 in een studio in Chicago arriveert om een aantal van haar hits op te nemen. Ze wil dat alleen doen op haar eigen voorwaarden, met haar eigen arrangementen. Ze stelt torenhoge eisen aan haar muziek en aan haar omgeving, en ontsteekt al in woede als er geen flesje cola voor haar klaarstaat. Maar haar veeleisende houding is van levensbelang om als zwarte muzikant compromisloos te blijven terwijl witte producers op haar muziek azen.

De uitstekende Netflix-productie Ma Rainey’s Black Bottom is gebaseerd op een toneelstuk uit 1982 van August Wilson (Fences (1985)), dichter en kroniekschrijver van het twintigste-eeuwse Afro-Amerikaanse leven. Hij wist plots hoe zijn toneelstukken moesten klinken nadat hij in een kringloopwinkel een plaat van Bessie Smith ontdekte, de zangeres die beïnvloed was door Ma Rainey. Net als het toneelstuk is de verfilming door Broadway-veteraan George C. Wolfe (Angels in America) een kammerspiel geworden, dat zich voornamelijk in de opnamestudio afspeelt. Die wat stijve vorm pakt naarmate de film vordert steeds beter uit, omdat de aandacht daardoor uitgaat naar de personages en de uitgeschreven dialogen de diepte in kunnen gaan.

Chadwick Boseman (Black Panther, 2018) is indrukwekkend in zijn laatste rol voordat hij op 43-jarige leeftijd overleed. Hij speelt Levee, een van de bandleden die aanvoelt dat er nieuwe muziekstromingen op til zijn en zelf ook zijn muziek probeert te verkopen. Maar meer dan vijf dollar voor zijn nummers krijgt hij niet. Van een spring-in-het-veld verandert hij in een steeds gelaagder personage, met een macabere bijrol voor zijn kekke nieuwe schoenen.

Dankzij enkele monologen verlaten we in gedachten de steeds beklemmender wordende studio. De bandleden vertellen over het raciale geweld dat ze meemaakten in het Amerikaanse Zuiden van Jim Crow. Toen hij nog maar acht jaar oud was probeerde Levee zijn moeder te verdedigen tegen een bende witte verkrachters, met gruwelijke gevolgen. Een woordenwisseling tussen de bandleden mondt uit in een hartenkreet tegen Gods onverschilligheid. Ma Rainey geeft de dolende ziel op een ander moment in de film houvast, want blues vult die leegte op: “Blues is life’s way of talking.


Ma Rainey’s Black Bottom is te zien op Netflix.