Les passagers de la nuit

Het leven van Elisabeth verandert op slag als haar man haar verlaat. Het kalm observerende Les passagers de la nuit volgt haar op weg om zichzelf, en de wereld rondom haar, opnieuw te definiëren.

Er zit warmte in de films van de Franse regisseur Mikhaël Hers, een zachte blik op de wereld en de mensen. Zijn hoofdpersonages maken altijd een ontwrichtende gebeurtenis mee. De plotselinge dood van een geliefde in Ce sentiment de l’été (2015), een terreuraanslag in Amanda (2018) en in zijn nieuwste film Les passagers de la nuit een scheiding. Gebeurtenissen die de fundamenten van de wereld zoals zij die kenden in één klap wegslaan. En in de nasleep daarvan moeten ze op zoek naar een nieuwe betekenis van het woord ‘thuis’.

Les passagers de la nuit speelt zich af in Parijs, gedurende de vijf jaar die Elisabeth (Charlotte Gainsbourg) met haar tienerzoon en -dochter doorbrengt in het appartement dat ze deelde met haar ex-man. Aan het begin van de film balanceert Elisabeth constant op de rand van tranen. Alle ankers van haar bestaan zijn losgeslagen en ook buiten woedt het tumult van verandering. Het is 1981 en François Mitterrand is net tot president verkozen.

Terwijl op straat de beloftevolle euforie overheerst van de eerste momenten na een politieke omwenteling, ondervindt Elisabeth de angstige realiteit van wat een omslag op de schaal van een mensenleven betekent. “Ik kan niks”, verzucht ze, al jarenlang huismoeder en nu plots weer op zoek naar een baan. Ze vindt uiteindelijk werk bij een nachtelijk radioprogramma gepresenteerd door de wat ongrijpbare Vanda (Emmanuelle Béart) en het is in de geborgenheid van de nacht dat Elisabeth langzaam haar draai weer begint te vinden.

Rond Elisabeth vertakken zich andere verhaallijnen. Zoals die van Talulah (Noée Abita), een dakloze adolescent met opgestoken haar die op een nacht de studio in komt wandelen en die Elisabeth als een ‘zwerfkat’ onderdak biedt. De film raakt aan onderwerpen als heroïneverslaving en het rouwproces van een scheiding, maar doet dat zonder de zwaarte ervan aan te zetten. In plaats daarvan richt Hers de aandacht op de oprechte interesse die deze mensen tonen in elkaar, in de wereld van de ander.

Les passagers de la nuit toont subtiel hoe mensen zichzelf in een veranderd bestaan opnieuw moeten leren definiëren en dat doen door naar elkaar om te kijken. Aan het einde van de film gaan de kinderen op zichzelf wonen en verhuist Elisabeth naar een ander appartement. Wederom moet Elisabeth een nieuw thuis creëren, maar dit keer met iets vastere grond onder haar voeten.