Interstellar
Zo ziet een zwart gat er dus uit
Hoe verbeeld je iets uit wat nog nooit eerder is waargenomen? Christopher Nolan deed in zijn sciencefictionepos Interstellar een gewaagde poging om een zwart gat zichtbaar te maken. Het leek behoorlijk goed op het zwarte gat zoals dat in april werd gefotografeerd. De film is te zien in het kader van het A Journey Into the Unknown-filmprogramma in Rotterdam.
De aarde bestaat alleen nog maar uit maïsvelden en stofvlaktes. Tenminste, dat is de pessimistische toekomstvisie van Interstellar. Dat deze ‘dust bowl’ niet meer te redden is, wil niemand beseffen. Op een kleine groep wetenschappers na. Zij hebben het ambitieuze plan om een nieuwe aarde voor de mensheid te vinden in een ander sterrenstelsel, alleen te bereiken door een wormgat bij Saturnus. Wat volgt is een uitdagende reis door tijd, dimensies, sterrenstelsels en vreemde planeten.
Met Interstellar heeft Christopher Nolan een sciencefictionepos gecreëerd in de kenmerkende stijl van het genre – het is duidelijk een hommage aan de wegbereiders, zoals Stanley Kubricks 2001: A Space Odyssee (1968). Ook Interstellar heeft pratende boordcomputers, zij het wat minder moordzuchtig dan Kubricks HAL. Nolan wilde zijn eigen kijkbeleving van 2001 recreëren: het gevoel een nieuwe wereld te verkennen en een duik te nemen in een onbekend universum. En dat is hem gelukt dankzij zijn aandacht voor detail. Om zijn visie van de wereldruimte zo realistisch mogelijk over te laten komen, heeft Nolan dan ook geen gebruik gemaakt van computereffecten maar van achtergrondprojecties. Zo werden de acteurs al tijdens het filmen ondergedompeld in de wereldruimte. Cameraman Hoyte van Hoytema werkte vooral met groothoekopnames om die wereld in volle glorie te laten zien.
Ook heeft Nolan de natuurkundige Kip Thornton als adviseur ingehuurd, zodat zijn universum er niet alleen realistisch, maar ook daadwerkelijk wetenschappelijk correct uit zou zien. En met effect: bij de publicatie van de eerste foto van een daadwerkelijk zwart gat begin april 2019 bleek namelijk dat Nolans uitbeelding van een zwart gat, dat toen hij het creëerde nog niet was waargenomen, heeft voorspeld in Interstellar: een kringvormige sfeer uit stof en gas, zwevend in het eindeloze zwart van het universum. Fictie die realiteit voorspelt is zeker de moeite waard om te kijken. En Interstellar op een groot doek bewonderen is dan ook een belevenis op zich.
Interstellar is te zien in het kader van de tentoonstelling A Journey Into the Unknown in LantarenVenster, Rotterdam op dinsdag 21 mei om 19.00u. Deze recensie werd geschreven in het kader van Filmkrant Lab 2019, een trainingstraject voor jonge filmcritici.
