Indivisibli

Twee zussen, één lichaam

Een vader houdt zijn dochters jarenlang voor dat hun met elkaar vergroeide lichamen niet gescheiden kunnen worden.

Tweelingzussen Dasy en Viola worden door hun gokverslaafde, chronisch chagrijnige vader op sleeptouw genomen om op te treden bij feesten en partijen. Niet alleen zingen ze de sterren van de hemel, ze bezitten ook iets bijna bovenaards dat hen verbindt. Dasy en Viola zijn een Siamese tweeling, hun lichamen zijn aan de heup met elkaar verbonden. Als ze hun vader mogen geloven, is dat het lot en zal het altijd zo blijven. Maar ze geloven hem niet meer.

Beeldschoon en een beetje eigenaardig, dat is de setting van dit verhaal dat plaatsvindt ergens langs de Italiaanse kust bij Napels. Dasy en Viola zijn aanvankelijk net te mooi, hun versmelting is net niet miserabel genoeg, maar het intrigeert. Het samenzijn van de meisjes is wellicht het lot, of simpelweg de keuze van hun vader die hen, hun ellendige moeder, hun hele bestaan zo makkelijker onder zijn controle kan houden. Dat is waar de pijn zit.

Indivisibli is het coming of age-verhaal van twee zusjes, twee adembenemend mooie meisjes die noodgedwongen alles samen doen. Hoezeer ze elkaar ook helpen, ze beginnen elkaar steeds meer in de weg te zitten. Het is op je achttiende je goed recht de navelstreng voor eens en altijd door te knippen, maar er staat Dasy en Viola ook een lastigere keuze. Uit het niets ontmoet de tweeling een arts die vertelt dat de meisjes gemakkelijk gescheiden kunnen worden, ze delen behalve de huid immers geen organen.

Hij plant een idee in hun hoofden waarmee alles wat vanzelfsprekend leek plotseling verandert. Ze krijgen de ruimte om na te denken over een eigen leven. Dat maakt een hoop los.

Indivisibli is een prachtig portret van twee jonge vrouwen, het debuut van de zussen Angela en Marianna Fontana, gevangen in hetzelfde kader, een intens samenspel waar je vol verwondering naar blijft kijken. Ze leven in een duistere, hopeloze, maar cinematografisch fraaie kustplaats waar een overwegend zwarte bevolking lijkt te zijn neergestreken. Het Napels van regisseur Edoardo De Angelis is het decor van vervlogen dromen, afgebladderde ideeën over een beter bestaan. Een plek waar de mensen hun reilen en zeilen van dag tot dag bekijken. Maar niet Dasy en Viola. Zij zetten alles op alles om hun koers te veranderen. Indivisibli is duister en hartverwarmend tegelijk, een heerlijke combinatie.