I See You
Waar is het bestek gebleven?
Wie kijkt naar wie, is de intrigerende vraag in deze thriller met Helen Hunt, waarin mysterieuze krachten bezit lijken te hebben genomen van een ogenschijnlijk gelukkig gezin.
Iedereen verdenkt iedereen in de lowbudget thriller I See You. Het gezin van psychologe Jackie (Helen Hunt) heeft daar ook alle reden toe. Het begint met kleine maar vreemde gebeurtenissen in huis. De besteklade is leeg. Een foto is van de muur verdwenen. Als we later een wasmachine zien draaien met het bestek in een laken gewikkeld, lijkt een bovennatuurlijke kracht het huishouden op zich te hebben genomen. Jackie zoekt de meest voor de hand liggende verklaring voor de raadselachtige gebeurtenissen: de tienerzoon zal het wel gedaan hebben, die grote moeite heeft met het overspel van zijn moeder, dat plaatsvond voordat de gebeurtenissen van de film beginnen. Vader Greg (Jon Tenney, True Detective) heeft ondertussen een ander mysterie op te lossen: als politie-inspecteur onderzoekt hij een zaak rond een paar verdwenen jongetjes, die verdacht veel lijkt op het werk van een seriemoordenaar jaren eerder.
I See You, gedraaid in slechts twintig dagen, speelt een slim spel met kijken. De camera beweegt als een zoekend oog langs het chique huis en over de bossen van Greater Cleveland, Ohio, alsof die zelf een bovennatuurlijke kracht is. Halverwege spoelt het verhaal terug om de gebeurtenissen vanuit een geheel ander perspectief te bekijken. En dan volgt er nog een derde plottwist, in weer een nieuwe stijl. Die tweeslachtige plot haalt helaas wel de kracht uit het toch al wat gekunstelde verhaal, dat in het begin juist een mooie sinistere sfeer weet te creëren. De Britse regisseur Adam Randall maakt gretig gebruik van onheilspellende muziek en geluidseffecten, wat toch een beetje als zwaktebod voelt.
Opvallend is de rol van Helen Hunt (Oscar voor As Good as It Gets) die een verbeten rol speelt als een vrouw die geenszins perfect is en gelukkig vol tegenstrijdigheden zit. Ook de locaties zelf vertellen een verhaal. Het water van Lake Erie klotst tegen de villa – als een verbeelding van de invasieve kracht die het huis en het gezin op de grondvesten doen schudden. Wie kijkt hier naar wie, is de intrigerende vraag die Randall stelt, maar waar hij uiteindelijk een iets te keurig sluitend antwoord op wil geven.
