Hot Milk

Sofia weet niet wie ze is. In Hot Milk zit ze vast tussen een afhankelijke moeder en een vaderland dat ze niet kent. Die onzekerheid tekent ook de regie.

In Deborah Levy’s roman Hot Milk brengt de 26-jarige Sofia Papastergiadis glazen water naar haar moeder Rose, die in een rolstoel zit. Water dat nooit het juiste water is. Uit een fles of uit de kraan, gekookt en dan gekoeld, op kamertemperatuur of uit de koelkast. Hoewel Rose (Fiona Shaw) in de filmbewerking meerdere keren om water vraagt, zien we Sofia (Emma Mackey) het water niet koken en koelen, de glazen niet vullen.

Toneelschrijver en debuterend regisseur Rebecca Lenkiewicz kort in op de stoffelijkheid van het verhaal, waardoor ook de symboliek sneuvelt. Wat rest is drift. Honden blaffen, de zon zindert. De titel roept beelden op van moedermelk, heet van het te dichtbij zijn.

Moeder en dochter zijn naar Almería gekomen om een remedie te vinden voor de mysterieuze verlamming van Rose. Ze heeft een tweede hypotheek voor de behandeling moeten afsluiten. Hoewel Sofia’s Griekse vader rijk is, weigert hij voor zijn ex te betalen.

Sofia is doctorandus, maar werkt als kelner. Ze wil haar PhD in antropologie afronden, maar tijdens de behandelsessies van haar moeder zwerft ze over het strand. Daar ontmoet ze de Duitse Ingrid (Vicky Krieps). Ze beginnen een relatie, hoewel Ingrid mannen blijft kussen waar Sofia bij is. Sofia’s passiviteit verlamt haar. Net als haar moeder zit ze vast. Of houdt haar moeder haar vast?

Sofia. Haar voornaam betekent wijsheid, maar het lukt haar niet om de werkelijkheid te ontcijferen. Ze kan het onderscheid niet maken tussen de woorden ‘beloved’ en ‘beheaded’, door Ingrid geborduurd op haar zijden top. Bovenal weet ze niet wat ze moet beginnen met haar gevoelens voor Rose, die ze nooit ‘moeder’ noemt. Lenkiewicz lijkt het ook niet te weten; in ieder geval kan ze de afkeer niet in hoofdrolspeler Mackey naar boven halen.

Sofia’s achternaam draagt de aanspreekvorm voor vaders in zich. Griekenland fungeert als een soort culturele oervader. Sofia wordt gestoken door een meduse, een kwal met tentakels als de slangenkrans van de mythologische Medusa. Maar het land blijkt failliet en Sofia’s vader woont in een klein appartement met zijn nieuwe vrouw en kind. Hij was toch rijk?

Is Gomez een dokter of een kwakzalver? Kan Rose nou lopen of niet? En houdt Sofia van haar moeder? Sofia kan er niet achter komen. Ze is net zo verbrijzeld als haar laptopscherm, gebroken in de eerste pagina’s van de roman. Maar in de film zien we de barsten niet.