De zee in een fles
Woordenwandkleed

De zee in een fles
Drie Nederlandse films in de categorie ‘korte-lange’, dat wil zeggen tussen één en anderhalf uur, werden geselecteerd voor het meest recente Filmfestival Rotterdam. In maart worden ze door NFM/IAF in de filmtheaters uitgebracht. De zee in een fles van Rein Bloem is er één van.
De dichter Rein Bloem heeft zijn fascinatie voor het werk van de Venetiaanse renaissance-schilder Carpaccio omgezet in De zee in een fles, een documentaire die balanceert op de grens van het educatieve en het poëtische. Hij noemt het zelf een ‘docu-dicht’.
Het hoofdthema van de film wordt gevormd door de panelen over het leven van de heilige Ursula, die bij de muren van Keulen samen met elfduizend maagden het slachtoffer werd van de heiden Attila de Hun.
De schilder blijkt een eigenzinnige kijk op dit heiligenleven te hebben en Rein Bloem duikt diep in de geschilderde details om alle codes boven water te krijgen. Hij wandelt hoorbaar langs de schilderijen en voorziet ze van commentaar. Bij de heiligen Joris, Hieronymus en Augustinus laat hij de collega-dichters Anna Duden (Keulen), Huub Beurskens (Amsterdam) en Stefan Hertmans (Brussel) aan het woord. Een aanpak die er vanuit lijkt te gaan dat het vertonen van uit eigen werk voorlezende dichters per definitie poëtische beelden oplevert.
Het aldus geweven woordenwandkleed brengt weinig verheldering en blijft in de weg hangen. Rein Bloems liefde voor de schilder Carpaccio wordt te nadrukkelijk ingemasseerd om op den duur aangenaam te blijven.