De drie musketiers

Spel blijkt bloedserieus

De drie musketiers

De drie musketiers is gebaseerd op het gelijknamige theaterstuk van De Warme Winkel, dat weer gebaseerd is op de bekende roman van Alexandre Dumas. De absurdistische slapstick van Sam de Jong speelt met de vrijheid van bewerking, soms op het vervelende af.

De drie musketiers is een exercitie in verbeeldingskracht. Onder regie van Sam de Jong (Prins, Goldie) werd de eerste film van theatergroep De Warme Winkel met minimale middelen in tien dagen geschoten. Het resultaat bestaat vooral uit veel platte humor, maar die blijkt uiteindelijk niet zinloos te zijn.

In een tijd waar films vooral zo realistisch mogelijk moeten lijken, met miljoenenbudgetten voor gedetailleerde decors, dure kostuums en imposante CGI, is de simpele lowbudgettechniek die De drie musketiers hanteert best een verademing. Paarden worden gespeeld door acteurs of vervangen door een brommer. Wanneer mannen met steekwonden neervallen, is er geen druppeltje nepbloed te bespeuren. En als de personages sterven, komen de acteurs gewoon terug in een andere rol.

Deze keuzes lijken aanvankelijk vooral een humoristisch trucje, maar wanneer ze eenmaal wennen verandert de slappe humor langzamerhand in iets diepgaands. Ging het theaterstuk vooral om de strijd om de aandacht van het publiek, in de film staat masculiniteit en het patriarchaat centraal. De machtspelletjes en inwijdingsrituelen worden tot het absurde doorgetrokken. Daar komt vooral heel veel flauwe sekshumor bij kijken. Lichtelijk irritant soms, zeker, maar deze platte humor blijkt wel degelijk iets aan de kaak te stellen. In De drie musketiers spelen zwaardvechters namelijk slechts een patriarchaal spelletje en worden mannelijke rituelen voorgesteld als een (letterlijke) circle jerk.

Hoewel we er bijna tot het vervelends toe aan herinnerd worden dat alles in de film nep is, verhindert dit de geloofwaardig van het verhaal nooit helemaal. De drie musketiers mag dan wel een postmodern experiment zijn, vol met zelfbewuste verwijzingen naar het feit dat de film een bewerking is, de inzet blijkt plots levensecht. En dat is meteen de crux van de film: iets mag op eerste gezicht dan wel nep lijken, het kan gevaarlijk echt worden. Zelfs een spel blijkt ineens bloedserieus te zijn. Al komt die realisatie voor sommige kijkers, na een uur geklungel, misschien te laat.


De drie musketiers is op 9 december om 22.30 uur te zien op NPO 3 en vervolgens online.