Calm with Horses
Bloederige gewetenswroeging
In het Ierse drama Calm with Horses botst toxische mannelijkheid met intense loyaliteit wanneer een gebroken man wil afwijken van het gekozen criminele pad en langzaam op zoek gaat naar verlossing.
Na een heftige jeugd, zowel fysiek als mentaal getraumatiseerd door een leven in de boksring, koos Douglas ‘Arm’ Armstrong (Cosmo Jarvis) voor een uitweg. Nu is hij handhaver voor de beruchte misdaadfamilie Devers. “Ik ben degene die tegenover je staat wanneer je hen tegen de haren strijkt”, aldus Arm. Vooral zijn ‘beste vriend’, de jonge Dympna Dever (Barry Keoghan), laat Arm het vuile werk opknappen.
Intussen wil Arms ex-vriendin Ursula (Niamh Algar) meer geld zodat ze betere zorg kan geven aan hun vijf jaar oude, autistische zoon Jack. Paudi (Ned Dennehy), de psychotische leider van de clan, eist ten koste van alles loyaliteit. En de egocentrische Dympna zoekt het respect van zijn oom ten koste van Arm.
Regisseur Nick Rowland nam zijn speelfilmdebuut Calm with Horses op in West-Ierland, waar het mistroostige landschap van de County Clare and Galway de film een rauw randje geeft. Het scenario van Joe Murtagh, gebaseerd op het gelijknamige korte verhaal van schrijver Colin Barrett, portretteert een welbekende wereld: een gebroken gemeenschap gevuld met geweld, schaamte, haat en onderlinge nijd. Arm zit vast in een destructieve cyclus die onmogelijk lijkt te doorbreken. Hij zit klem tussen de gewelddadige gevoelloosheid van zijn werk en de vlagen van empathie wanneer hij zijn zoon ziet worstelen met het leven. Jack heeft last van schreeuwerige aanvallen terwijl zijn vader orde schept in de wereld door zijn vuisten te gebruiken. Zo vader, zo zoon.
De kracht van de film komt naar voren in de stille relatiedynamiek van Dympna, Arm, en Ursula, maar vooral in de giftige symbiose tussen de twee gewelddadige vrienden. De dramatische elementen zijn voorspelbaar en bijna anticlimactisch – ondanks Arms stille maar bloed overgoten pad naar verlossing in de derde akte. Het is vooral het mooie acteerwerk van Jarvis, zijn zowel fysieke als emotionele gekwelde aanwezigheid op het scherm, die de menselijkheid weergeeft in de duistere wereld. Hij maakt van Arm een gebroken man die probeert grip te krijgen om de wereld om hem heen, maar alles in duigen laat vallen in zijn bloederige knuisten.