Bank of Dave

In het op ware gebeurtenissen gebaseerde Bank of Dave neemt de charismatische underdog Dave een advocaat in de arm om zijn eigen bank op te richten in het kleine plaatsje Burnsley.

Regisseur Chris Foggin verspilt geen tijd om Dave neer te zetten als een man van het volk. In de eerste scène zien we hem uit volle borst zingen in een afgeladen karaokebar, terwijl de inwoners van Burnsley uitbundig voor hem klappen. Wanneer een buurtbewoner hem na zijn performance vraagt om wat geld voor hem te investeren, is het idee geboren: Dave wil een kleinschalige bank oprichten als alternatief voor de onpersoonlijke en hebberige grote banken van Engeland.

Het laat zich raden dat het verwezenlijken van zo’n idealistisch idee niet zonder slag of stoot gaat. Veteraan Rory Kinnear (bekend van de recente James Bond-films) zet Dave overtuigend neer als een goedzak, maar verrassend genoeg blijkt het ware hoofdpersonage zijn advocaat Hugh (Joel Fry). In de loop van de film ontdooit de cartooneske Londenaar terwijl hij zich hardmaakt voor Dave en zijn gemeenschap.

Helaas zijn de dialogen tot op het irritante af uitleggerig. Met name in het eerste uur voelt het bij vlagen alsof je naar een socialistische speech zit te kijken. De rest van de film voelt als een voorspelbaar David-versus-­Goliath-verhaal in de geest van The Rain­maker (1999). Dave en Hugh bevechten de rechtbank, worstelen met de financiering en moeten het hoofd bieden aan de scepsis van de gevestigde financiële sector. Anders dan de eendimensionale Dave blijkt Hugh een gelaagd personage; in Burnsley ontpopt hij zich tot tedere maar vindingrijke man. Hugh krijgt bijval van een jonge verpleegkundige (Phoebe Dynevor) en zijn Londense baas (Angus Wright). Op die manier weigert schrijver Piers Ashworth om Dave en Hugh als individuen te verafgoden; de boodschap is dat je voor ware verandering een collectief nodig hebt.

Al met al biedt Bank of Dave een vermakelijk, maar formule-achtig verhaal over een stel underdogs die het onmogelijke bereiken. In tijden van graaiflatie is het verfrissend om mensen te zien strijden voor gemeenschap in plaats van winst. Helaas verbleekt Bank of Dave bij films met vergelijkbare thema’s als Sorry We Missed You (2019) en I, Daniel Blake (2016), die de schrijnende situatie van de Britse middenklasse op een veel evenwichtiger manier in beeld brengen.