An Eternity of You and Me

Huisje, boompje, ivf-trajectje

An Eternity of You and Me

Het Deense An Eternity of You and Me is een zachtmoedige documentaire over de pijn van een onvervulde kinderwens. Een film die liever registreert dan bevraagt.

De kippen scharrelen rond het huis. De metershoge boom in de kleurrijke tuin nodigt uit tot klimmen. De Deense dertigers Sanne en Albert leven in een klein paradijsje van huiselijkheid. Het enige wat nog ontbreekt is een kindje.

Hoewel dat een logische volgende stap lijkt, is de komst van een baby allerminst vanzelfsprekend. Na anderhalf jaar op de natuurlijke manier ‘proberen’, schakelt het stel in de opening van An Eternity of You and Me medische hulp in om de bevruchting te bespoedigen. Als een fly op haar eigen wall documenteert de van oorsprong Vlaamse filmmaker Sanne This het proces van vruchtbaarheidsonderzoeken, hormoonbehandelingen en vele, véle zwangerschapstesten. Aanvankelijk vol goede moed en met fijn oog voor komedie (zie de decoratieve zwaardvis die een gynaecoloog om raadselachtige redenen boven zijn behandelstoel heeft gespijkerd). Maar naarmate de negatieve testen zich opstapelen, nemen wanhoop en frustratie toe. Tot de laatste strohalm zich aandient in de vorm van een ivf-traject. 

Zo toont An Eternity of You and Me hoe het krijgen van een kind kan omslaan van een romantische aangelegenheid naar een kwestie van statistiek. Het is hartverwarmend om te zien hoeveel steun Sanne en Albert gedurende dit onzekere traject uit elkaar halen. Ze slepen elkaar erdoorheen wanneer ze in de put zitten,  vrolijken elkaar op wanneer een zwangerschapstest weer eens negatief uitslaat. An Eternity of You and Me is daarmee – misschien wel in de eerste plaats – een ode aan de liefde. Niet de groots-en-meeslepende variant, maar de keukentafelliefde: huiselijk, ongekunsteld, alledaags.

Het portret dat This van zichzelf en haar partner schetst is echter scherp ingekaderd: we leren hen alleen kennen in relatie tot hun kinderwens. Wie hun vrienden zijn, wat voor werk ze doen, dat alles blijft buiten beeld. Het maakt An Eternity of You and Me weliswaar een coherent, intiem geheel, maar This ontneemt zo ook de mogelijkheid om wat afstand te nemen. Waarom willen ze dit zo graag? Wie zijn ze als ze geen ouders kunnen worden? Hebben ze genoeg aan alleen elkaars liefde? Het zijn vragen die vooral Albert wel aanstipt, maar die geen serieuze overdenking krijgen. Daarvoor is de film te druk met het proces, met wéér een hormoonspuit, wéér een zwangerschapstest. Bijna als bezwering, om de mogelijkheid van een kinderloze toekomst maar niet onder ogen te hoeven komen.

Zo is An Eternity of You and Me geen ideeënfilm, maar vooral de naturalistische weerslag van een onvervulde kinderwens. Een film die de pijn die daaruit voortkomt serieus neemt, zonder zijn zachtmoedige benadering van de wereld te verliezen.