Wat is er nou weer met Adèle aan de hand?

Verliefde journalisten, een Gouden Palm, boze actrices en tot slot een regisseur die zegt dat zijn film maar niet gedistribueerd moet worden. Wat is er toch met La vie d’Adèle aan de hand? De Filmkrant praat op zondag 13 oktober in EYE Amsterdam voorafgaande aan de voorstelling van 13 uur met Anneke Smelik, Professor Visual Culture in Nijmegen, en Coen van Zwol, filmcriticus NRC Handelsblad, over mannen die naar vrouwen kijken, hypes en andere ongemakken.

Lees ook de recensie van de film door Ronald Rovers, die het intieme karakter van de veelbesproken seksscènes prijst: "Of het nou de erfenis van God of Foucault is, seks laten zien leidt tot verontwaardigde reacties. En La vie d’Adèle kon niet zonder die vrijscènes. Het zijn essentiële elementen van het psychologische drama dat hier met elke blik en elke ademhaling vorm krijgt, en waar Kechiche zoals altijd ruim de tijd voor neemt. Wat de film doet en wat je z’n pièce-de-resistance kunt noemen, is de barrière tussen de kijker en Adèle laten verdwijnen. Het kijken en bekeken worden, het aftasten, verleiden, twijfelen en vervoeren, het samenkomen, groeien en weer kwijtraken, dat allemaal beleven we door de ogen, de oren en de huid van Adèle in de eerste persoon."

Filmwetenschapper Yasco Horsman plaats de film in de traditie van voyeurisme en de male gaze uit de feministische filmtheorie: "Vanaf de openingsscène waarin een romanpassage wordt voorgelezen over flirten en kijken, zit de film vol met reflecties op, en afbeeldingen van kijkende en terugkijkende tieners. De film bestaat uit een blikkenspel waarin we als kijker worden meegezogen, waardoor we dicht op de personages zitten. Dat geldt echter — gek genoeg — veel minder voor de in strijklicht geschoten seksscènes, waarin we nergens meekijken met de personages, en een en ander als het ware ‘in de derde persoon’ zien. Of we deze stijlbreuk beleven als een hartverwarmende weergave van intimiteit (zoals de overwegend mannelijke filmpers deed) of juist (zoals New York Times-criticus Manohla Dargis en Julie Maroh, de schrijfster van het oorspronkelijke boek) als een terugval in een koele en voyeuristische stijl van filmen hangt hoogstwaarschijnlijk af van onze eigen positie als toeschouwer."

Op zondag 13 oktober om 13.00 uur organiseert de Filmkrant in EYE Amsterdam een inleidend debat op de film met onder andere Anneke Smelik (Profesor of Visual Culture, Radboud Universiteit Nijmegen) en Coen van Zwol (filmcriticus NRC Handelsblad). Gespreksleiding: Dana Linssen.