Nominaties beste filmpublicatie

Best mogelijk dat u nog nooit gehoord heeft van de Louis Hartlooper Prijs, maar in de filmjournalistiek zorgt hij elk jaar weer voor discussie. Dat is blijkbaar onvermijdelijk met een prijs voor de beste filmpublicatie. Met de gisteren bekendgemaakte vijf genomineerden van dit jaar zal dat niet anders zijn.

Het is de natuurlijke gang van zaken bij prijzen: als Pietje hem wint, had Jantje hem moeten winnen, maar als Jantje hem wint, voelt Klaas zich gepasseerd. Zo ging het ook al veertien keer bij de jaarlijkse Louis Hartlooper Prijs, die wordt uitgereikt aan iemand die ‘met één of meerdere publicaties een stimulerende bijdrage heeft geleverd aan het denken over cinema en aan de verdieping van de Nederlandse filmcultuur.’

Wie het beste zulk nobel werk heeft geleverd wordt bepaald door een jury, die bestaat uit vijf vertegenwoordigers van vakverenigingen in de Nederlandse filmwereld. Een beetje raar, want dat betekent dat regisseurs, scenaristen en producenten oordelen over het filmjournalistieke werk van degenen die schrijven over hun films en die van hun collega’s. Het voelt alsof een jury van autofabrikanten jaarlijks een prijs geeft aan de journalist die het beste stuk over auto’s heeft geschreven. De journalist die als eerst over sjoemelsoftware bij Volkswagen schreef, zou die prijs vast niet hebben gewonnen.

Dat neemt niet weg dat het mooi is dat er een prijs is voor filmjournalistiek werk. Waarbij het knap is dat er jaarlijks vijf genomineerden worden gevonden, want er wordt veel geschreven over film in kranten, weekbladen en op websites, maar andersoortige filmjournalistieke publicaties (boeken dus) verschijnen slechts mondjesmaat. Toch heeft de jury ook dit jaar weer vijf genomineerden gevonden. We zetten ze op een rijtje:

1 Diva (Erik Brouwer). Het boek vertelt het vergeten levensverhaal van de Amsterdamse Julie Goudeket, die in 1917 naar Amerika reisde waar ze zich Hollywood binnenblufte en het tot filmdiva schopte. In de jaren twintig werd ze in één adem genoemd met sterren als Gloria Swanson en Greta Garbo.

2 Een jaar in het donker (Gerhard Hormann). In het boek schrijft de gepensioneerde Gerhard Hormann wat er met hem gebeurde toen hij besloot om in één jaar 250 films te zien. Spoiler: er ging een wereld voor hem open!

3 Haarlem Filmstad (samenstelling Harry Hosman). Het boek beschrijft de geschiedenis van het film- en bioscoopleven in Haarlem. In de woorden van Hosman: ‘Dit boek vertelt hoe Haarlem een halve eeuw bruiste van film, wie erbij betrokken waren en waarom de stad die positie verloor.’

4 Prikkelend in hoge mate – Een geschiedenis van de bioscopen in Zutphen (Emy Vesseur en Hans Heesen). Een boek over de geschiedenis van het film- en bioscoopleven in Zutphen. Spoiler op de achterflap: ‘Zutphen kent een rijke bioscoopgeschiedenis.’

5 Film Fun (Thijs Ockersen). Een maandelijks online filmmagazine dat zich richt op (vooral de Amerikaanse) filmgeschiedenis. Het wordt samengesteld door ex-filmmaker en filmjournalist Thijs Ockersen. Naast Ockersen leveren onder meer Thomas Leeflang en Bram Reijnhoudt bijdragen aan het magazine.

Wonderlijk trouwens dat Leeflang en Reijnhoudt zelf nooit de Louis Hartlooper Prijs hebben gewonnen. Reijnhoudt geeft al sinds 1984 het Laurel & Hardy magazine Blotto uit en schreef boeken over het meest komische duo uit de filmgeschiedenis. Leeflang heeft tientallen filmboeken op zijn naam staan over een scala aan onderwerpen, van de in en outs van de western tot aan het bioscoopleven in de oorlog, en van zwarte acteurs in Hollywood tot aan de geschiedenis van stripverfilmingen. Jury van de Louis Hartlooper Prijs: wakker worden!