Nieuwe cameraprijs Robby Müller Award

Rijk wordt de winnaar er niet van, maar het gaat om de eer bij de nieuwe jaarlijkse Robby Müller Award. Mooi dat de vorig jaar overleden cameraman voortleeft in een prijs. Naast de eer krijgt de winnaar een afdruk van één van Müllers prachtige polaroids.

‘Als er een prijs bestond voor de aimabelste, minst ijdele persoon in de filmwereld, zou Robby Müller een grote kanshebber zijn’, schreef ik tien jaar geleden in het Parool. De aanleiding was de uitreiking van de Bert Haanstra Oeuvreprijs aan Müller. Daarmee plaatste de cameraman zich in het rijtje Bert Haanstra, Fons Rademakers, Johan van der Keuken en Paul Verhoeven. Na Müller is de prijs niet meer uitgereikt. Zegt het iets over het gebrek aan grootheden in de Nederlandse filmwereld? Of vindt het Filmfonds als initiator van de Bert Haanstra Oeuvreprijs bij nader inzien 45 duizend euro te begrotelijk?

Hoe dan ook, het was fijn en terecht dat Müller in 2009 de prijs kreeg, want vanaf de jaren zeventig tot in het begin van het nieuwe millennium stond hij in de frontlinie van de internationale artcinema. Müller maakte negen films met Wim Wenders, met als hoogtepunt Paris, Texas (1984), die Wenders in Cannes de prijs voor beste regie opleverde. Ook deed Müller het camerawerk voor bijna alle films van Jim Jarmusch en maakte hij twee films met Lars von Trier. Helaas maakte vasculaire dementie hem het werken na de eeuwwisseling steeds moeilijker en uiteindelijk onmogelijk. Bij zijn overlijden vorig jaar op 78-jarige leeftijd liet hij een oeuvre achter van ruim zestig films. Claire Pijman, die vorig jaar met Living the Light – Robby Müller een prachtige documentaire over Müller maakte, noemde hem in de Filmkrant “een briljante cameraman, die trouw was aan zichzelf en zijn intuïtie. Hij werkte echt vanuit zijn gevoel en aardde daarin het beste.”

Mooi dat de Netherlands Society of Cinematographers (NSC), de beroepsvereniging van cameramensen, samen met Müllers weduwe Andrea Müller-Schirmer en het filmfestival Rotterdam (IFFR) Müller eren met de jaarlijkse Robby Müller Award. De veertig-jarige Mexicaanse cameraman Diego García is de eerste die, tijdens de komende editie van het IFFR, de prijs krijgt. Met deze keuze benadrukken de mensen achter de Robby Müller Award dat zij originaliteit en artisticiteit in de internationale arthousewereld willen stimuleren. In de woorden van Richard van Oosterhout, bestuursvoorzitter van NSC: “Müller pionierde met nieuwe manieren van het vertellen en visualiseren van verhalen. Zijn stijl was bescheiden, scherp, simpel en helder. De nieuwe prijs moedigt deze houding aan onder de filmmakers van vandaag.”

García hoeft overigens niet aangemoedigd te worden, want hij deed onder andere het camerawerk van de compromisloze arthousefilm Cemetery of Splendour (2015) van de Thaise filmmaker Apichatpong Weerasethakul. Müller zal in de filmhemel tevreden toekijken hoe men beneden met zijn erfenis omspringt.