Previously Unreleased 2014

Ook deze zomer zijn er in EYE weer opmerkelijke festivalsuccessen en andere pareltjes te zien die de Neder­­­landse bioscopen niet eerder haalden.

Wraak in Kazachstan
Dankzij al die Amerikaanse FBI-films weten we dat jongetjes die wrede spelletjes met insecten spelen hoogstwaarschijnlijk voor psychopathische seriemoordenaar in de wieg zijn gelegd. Maar kinderwreedheid heeft zoveel meer kanten. Dat de grens tussen sadisme en nieuwsgierigheid dun is, en dat we een schooljongen die insecten elektrocuteert enger vinden dan een kat die met een muis speelt zegt waarschijnlijk ook wel iets over hoe natuur en cultuur in onze maatschappij met elkaar op gespannen voet zijn komen te staan. De Kazachse regisseur Emir Baigazin gebruikt het als metafoor voor zijn kijk op hoe zijn land moet zien te overleven na de ineenstorting van het Sovjet-rijk. Harmony Lessons is een superstrak gefilmde magisch-realistische slow-wraakthriller waarin de hiërarchische structuur van een ouderwetse en corrupte school langzaam wordt onttakelt. Sterke tegenstellingen tussen poëtische beelden en een ontnuchterende sociale realiteit.

Harmony Lessons | Kazachstan, 2013 | regie Emir Baigazain | Engels ondertiteld | vanaf 3 juli | Met op 3 juli om 19.00 uur een introductie door Dana Linssen

Zwemparadijs Nostalgia
“Oh mijn god, ik was van plan mijn jongste zoon Duncan te noemen, maar mijn echtgenoot vond het te nerdy, maar bij jouw past die naam prima.” Aangenaam kennis maken met de nieuwe buurvrouw. Buurvrouw, Duncan, Duncan, buurvrouw. Duncan is veertien, tussen servet en tafellaken. Hij is door zijn moeder en kersverse stiefvader meegesleept naar zijn zomerhuisje in New England, waar zo’n beetje iedereen lijkt te hebben besloten dat hij niet deugt. The Way Way Back is zo’n typisch Amerikaanse lofi-komedie in de stijl van Little Miss Sunshine en Juno, waarin we sympathiseren met underdogs en beautiful losers. Behulpzaam bij Duncans coming-of-age is Owen (eindelijk weer eens een fijne rol voor Sam Rockwell), de eigenaar van het Water Wizz zwemparadijs, waar volgens de overleden eigenaar niets aan de moderne tijd mocht worden aangepast. Want dat is natuurlijk wel de retro-boodschap die in de indie-komedies van dit genre doorklinkt: er is een utopisch verleden waarin alles beter was.

The Way Way Back | Verenigde Staten, 2013 | regie Nat Faxon & Jim Rash | Nederlands ondertiteld | vanaf 10 juli | Met op 10 juli om 21.15 uur een introductie door Ronald Rovers

Technopop meets Ulrich Seidl
Een van de Tiger Award-winnaars van het afgelopen Filmfestival Rotterdam. Droogkomisch portret van de mysterieuze Fanni. Is ze een oplichtster of een slachtoffer van de economische crisis? En waarom zijn we toch allemaal zo geobsedeerd door geld? Via een stad-platteland tweeluik maken we kennis met een ogenschijnlijk welgestelde Weense die het ene moment dure jurken koopt om ze in een vuilniscontainer te gooien, en het andere in een dure Burberry-jas zonder te betalen de winkel uitloopt en haar ouwe kloffie in het pashokje achterlaat. En kijken naar haar in strakke, afgesneden kaders geportretteerde gezicht helpt ook al niet, want kijkt ze onaangedaan, of krult er daar een verneukeratief lachje om haar lippen? Regisseur Daniel Hoesl werkte als assistent van Ulrich Seidl aan diens Paradies-trilogie, maar Soldate Jeannette is duidelijk Seidl 2.0. De film zit vol met filmische referenties aan Godard/Dreyer en Chantal Akermans huisvrouw-klassieker Jeanne Dielman. Is Fanni een moderne Jeanne Dielman? En waarom verbaast het ons helemaal niets dat de muziek die het beste bij haar past de technoscore van Queen of Noise Bettina Köster is?

Soldate Jeannette | Oostenrijk, 2013 | regie Daniel Hoesl | Engels ondertiteld, vanaf 17 juli | Met op 17 juli om 19.15 uur een introductie door Jos van der Burg

Voor meer informatie en reserveringen zie eyefilm.nl