Badlands

Wat er speelt en groeit

Van linksboven met de klok mee: Niflheim; Femme; Uprooted; De eenzame eenheid

Het nieuwe Eye-programma Badlands zet aanstormend filmtalent uit verschillende disciplines in de spotlight. “Dit is nog maar een klein handje van het talent dat er is.”

In de Filmkrant van vorige maand beschreef en vierde ik een veelbelovende nieuwe generatie Nederlandse filmmakers. Dat artikel ging nadrukkelijk over millennials – grof gezegd: de dertigers, die hun opleidingstraject achter de rug hebben en op zijn minst een eerste speelfilm hebben afgeleverd.

In Eye Filmmuseum dient zich deze maand alweer de vólgende nieuwe generatie aan, dankzij het programma Badlands, dat nieuw filmtalent voor het voetlicht brengt. Elf jonge makers, net afgestudeerd of in een enkel geval zelfs nog bezig aan een opleiding, worden aan het publiek geïntroduceerd. Het is de eerste editie van wat een reeks moet worden – volgende afleveringen vinden plaats in november en januari.

De selectie omvat regisseurs (Emma Branderhorst, C.T.H. Fransen, Vincent Tilanus, Festus Toll), een animator (Aisha Madu), een VR-maker (Daniël Ernst), beeldend kunstenaars (Jemima de Jonge, Rossella Nisio, Kevin Osepa), een scenarist (Lenina Ungari) en een acteur (Daniël Kolf). Eye zelf omschrijft ze als ‘talentvolle filmmakers in de eerste jaren van hun carrière, werkend vanuit verschillende disciplines en diverse achtergronden’.

Wikken en wegen
“Die breedte, dat was waarschijnlijk het moeilijkste aan het hele organiseren”, vertelt Lemuël de Graav, een van de drie curatoren van het programma. “Omdat je mensen met elkaar moet vergelijken die eigenlijk in verschillende competities spelen. Dat is lastig, maar ook mooi, omdat het zo goed benadrukt hoeveel verschil er is in de Nederlandse industrie, in ieder geval bij deze talenten.”

Dichter, kunstenaar en Filmacademie-student De Graav (1998) stelde Badlands samen met multidiciplinair kunstenaar Xiang Yu Yeung (1992) en Eye-programmeur Ronald Simons (1975). Ze begonnen met een longlist met honderden namen, die ontstond met input van vele gevestigde filmprofessionals. Van daaruit begon het schaven en schrappen, steeds met het oog op vele vormen van diversiteit. Yeung: “Het moest een goede representatie zijn van wat er allemaal speelt en groeit binnen het huidige landschap.”

Het belangrijkste bij de selectie was dat deze makers, ongeacht de discipline waarin ze werken, een duidelijke artistieke visie hebben, vertelt Yeung. “We zochten mensen die bezig zijn een duidelijk eigen signatuur te ontwikkelen, een artistieke stijl en visie, en daar ook iets over te zeggen hebben.” Een vastomlijnde lijst criteria was er niet, vult ze aan. “Als je dat te strak vastzet, heb je geen speling en kun je uit het oog verliezen wat een maker zelf te zeggen heeft. Terwijl het daar precies om gaat.”

“Het was veel wikken en wegen”, zegt ook De Graav. “We hadden gelukkig wel in ons achterhoofd dat er meerdere edities komen, dus mensen die nu afvallen, schuiven we niet volledig weg. En we zeggen ook niet: dit zijn dé talenten die het gaan maken later – die druk wil ik er helemaal niet op leggen. We hebben gewoon een groep samengesteld met mensen die iets te vertellen hebben waar wij geïnteresseerd in zijn.”

Dat ‘vertellen’ staat centraal op de zes avonden rond deze makers. Daar krijgen ze niet alleen de ruimte om zichzelf presenteren, in vertoningen van hun werk en gesprekken met interviewers Noa Johannes en Marian Cousijn, maar gaan ze ook zelf in gesprek met ‘inspiratoren’ – mensen uit het filmvak waar zij iets van willen leren, zoals filmmakers Morgan Knibbe en Peter Greenaway of acteurs Manoushka Zeegelaar Breeveld en Maarten Heijmans. Iedere avond sluit af met de vertoning van een keuzefilm, altijd een speelfilmdebuut, met films als Der siebente Kontinent van Michael Haneke, Ratcatcher van Lynne Ramsay, She’s Gotta Have It van Spike Lee en uiteraard Terrence Malicks Badlands, de naamgever van het programma.

Connecties
“Naar die avonden komen mensen kijken, en ik wil dat ze naar huis gaan met iets wat ze nog niet gehoord hebben”, zegt De Graav. “Het gaat niet alleen om het contact tussen deze groep talenten onderling, maar juist ook om de connecties met de mensen die ernaartoe komen – om te luisteren naar wat een nieuwe generatie makers te zeggen heeft en om te zien wat er nog meer is, wat er kookt dat nog geen groot podium krijgt.”


Badlands | 2 t/m 24 september, Eye Filmmuseum, Amsterdam | Alle geselecteerde makers worden voor de Filmkrant geïnterviewd door de deelnemers van Filmkrant Lab, ons trainingstraject voor aanstormende filmcritici.