Venetië 2025: de critics’ grids

Voorafgaand aan de Gouden Leeuw-uitreiking op het festival van Venetië, doen de gezamenlijke critics’ grids alvast een duit in het zakje. Hoogste ogen gooit Kaouther Ben Hania’s emotioneel verpletterende dramatisering The Voice of Hind Rajab, waarin de echte stem van de vijfjarige Hind Rajab vanuit Noord-Gaza vergeefs om hulp vraagt.

Na Cannes en Berlijn hebben we nu ook in Venetië genoeg verschillende scorelijsten van critici gevonden om een overzicht te publiceren aan de ochtend voor de prijsuitreiking.

Met als voorbehoud dat dus nog niet alle films gescoord zijn en dat ook van films die al wel gescoord zijn nog niet alle critici hun scores hebben ingeleverd. Klik de links hieronder dus vooral over een paar dagen nog een keertje voor hun definitieve conclusies.

Wat vinden de critici, gemiddeld? Dat is met vijf redelijk uiteenlopende grids nog niet zo gemakkelijk te zeggen. Maar het is niet vergezocht om te zeggen dat Kaouther Ben Hania’s emotioneel verpletterende The Voice of Hind Rajab de kritische favoriet is.

Verrassender is hoe goed Jim Jarmusch’ sympathieke, maar vrij matige familiekomedie Father Mother Sister Brother het op meerdere lijsten doet – een regieprijs lijkt een mooie optie. En dan zou ik de Grote Juryprijs graag naar François Ozons stijlvolle Camus-verfilming L’étranger zien gaan; dan kan ik gerust weer naar huis.

Venezia News (10 critici)
Het Venetiaanse festivalkrantje wordt dagelijks verspreid en heeft naast Italiaanse pagina’s ook een paar Engelse bijdragen. Op papier! Dat kan hier gewoon. Hun sterrenlijst is internationaal, met bijdragen van Screen, El Pais, Rzeczpospolita, Frankfurter Rundschau en anderen. De film met de meeste keer vijf sterren is The Voice of Hind Rajab, die er vier heeft en daarmee 4,40/5 scoort – maar tegelijkertijd geeft één criticus, J.H. Leitao Ramos van het Portugese weekblad Expresso, hem er maar één. Maar goed, misschien is Ramos gewoon een beetje contrair – zo ziet hij in Leonardo Di Costanzo’s slechtst scorende Elisa (2,50) toch nog een solide drieënhalvesterfilm. Met een 4,05 is Kathryn Bigelows kernaanvalthriller A House of Dynamite hier nummer twee.

Moirée (10 critici)
De internationale lijst van Moirée (een site voor ‘critic ratings from film festivals around the world’, die dus precies in ons straatje past) gaat van Film Comment (Devika Girish) tot Ukrainska Pravda (Sonya Vseliubska). Best scorende competitiefilm is hier tot nu toe Father Mother Sister Brother met een 3,6/5. Vlak daarachter met een 3,4 komen A House of Dynamite (die het enige ‘vlammetje’, vijf punten, krijgt van mee-Moiréeënde Filmkrant-collega Hugo Emmerzael) en Benny Safdie’s Dwayne Johnson-vehikel The Smashing Machine. Onderaan staat Oliver Assayas’ veelbesproken The Wizard of the Kremlin, met Jude Law als Poetin en een score van 1,1. Er staan overigens maar twee andere vlammetjes in de lijst – allebei voor Michal Kosakowski’s Holofiction, een experimenteel video-essay over de filmische fictieverbeelding van de Holocaust, vertoond in Venice Classics.

ICS (12 critici)
Beste film hier, volgens het gemiddelde, is opnieuw Father Mother Sister Brother met een 3,50/5 – een beetje verrassend toch, voor mij, want het is een van Jarmusch’ mindere. Meteen daarachter L’étranger met een 3,32. De spreiding is hier niet zo groot en de slechtst scorende titel, Noah Baumbachs toch zeer genietbare Jay Kelly met Clooney in de titelrol van bijna uitgerangeerde filmster, doet ook nog een 2,36. Slechts twee films krijgen hier overigens überhaupt een keer vijf sterren, Guillermo del Toro’s flamboyante Frankenstein (van criticus Federica Polidoro) en Girl, het regiedebuut van Taiwanese filmster Shu Qi (van criticus Dubravka Lakić).

FNE (14 critici)
Altijd mijn favoriete lijst! Met critici-namen zo mooi als Barbara Lorey de Lacharriere en Poly Lykourgou. Overigens is deze lijst van FilmNewEurope met louter leden van de internationale filmjournalistenclub Fipresci (Fédération Internationale de la Presse Cinématographique) notoir traag met bijwerken, dus veel films hebben nog maar weinig scores ontvangen. Onder veel voorbehoud, dus, staat vooralsnog bovenaan The Voice of Hind Rajab (met op het moment van schrijven echter nog maar één ingevulde stem), met meteen daarachter Father Mother Sister Brother en op een gedeelde derde plek L’étranger en Mona Fastvolds muzikale Shakers-portret The Testament of Ann Lee. Laagst scorende is tot nu toe Gianfranco Rosi’s Napels-documentaire Sotto le nuvole, die ik nog niet heb kunnen zien.

Cannes Ratings (52247 critici)
De grote metalijst-der-lijsten van Cannes doet dit jaar ook Venetië aan, grappig genoeg nog steeds op het webadres cannes-ratings.org. Mathematische filmliefhebber Reini Urban wikt en weegt hier ook het grootst mogelijke aantal sterrenscores, deels leunend op Letterboxd. Nadeel: daar zitten ook mensen bij die maar wat roepen (in plaats van professionele filmcritici) – wat zegt het bijvoorbeeld dat 6.055 mensen de Japanse horrorklassieker Kwaidan (1964), die hier in het Classics-programma draait, unaniem een tien gaven? Voordeel: Urban schaalt op. Met ook hier als hoogst scorende competitietitel, op basis van 729 scores op het moment van schrijven, The Voice of Hind Rajab met een 8,62/10, met op twee Park Chan-wooks kapitalistische klungelmoorddrama No Other Choice (8,16).

De prijsuitreiking van het 82e filmfestival van Venetië vindt plaats op zaterdag 6 september 2025 vanaf 19.00 uur. De Fipresci-jury heeft reeds de prijzen uitgereikt voor beste competitiefilm (Ildikó Enyedi’s Silent Friend) en voor beste debuut in Settimana della Critica en Orizzonti (Giulio Bertelli’s Agon).