Oude liefde

Oude liefde bloeit op in Nicole van Kilsdonks tragikomedie over twee ex-echtgenoten die na vele jaren weer voor elkaar vallen. Hun families vinden het maar niks.

In hun vorige samenwerking Onder het hart lieten scenarist Peer Wittenbolt en regisseur Nicole van Kilsdonk de sfeer halverwege de film rigoureus omslaan van een gevatte romantische komedie naar een bedompt drama over terminale ziekte en elkaar aan het ziekbed bestrijdende minnaressen. In Oude Liefde kiezen Van Kilsdonk en Wittenbolt opnieuw voor een sfeeromslag – maar dan wel meteen aan het begin. Een surprisepartijtje voor een veertigste verjaardag eindigt in een tragedie wanneer het feestvarken dood ter aarde zijgt.

Op de uitvaart ontmoet de moeder van de overledene na vele jaren weer haar ex – tevens de vader van de betreurde man. Laat het maar aan acteerveteranen Beppie Melissen en Gene Bervoets over om er een ongemakkelijk weerzien van te maken. Maar als het de kijker toch niet duidelijk was dat er oud zeer zit, dan is er altijd nog Halina Reijn om als oudste dochter haar weggelopen vader te kapittelen. Ze noemt hem consequent ‘onze verwekker’ en ze keurt openlijk iedere toenadering tussen haar moeder en haar ex af.

Natuurlijk komt die toenadering er toch, omdat er behalve oud zeer ook nog oude liefde en oude lust blijkt te zitten tussen beide zestigers. In de sterkste momenten ontmoeten de exen elkaar op de heide en praten ze over verlies: van hun zoon en van hun relatie. In deze (helaas schaarse) scènes trekt de film open: door de hei en het mooie licht, maar vooral ook door de ruimte die Melissen en Bervoets krijgen om sprekend én stil hun tegenstrijdige emoties uit te spelen.

Verder ontbreekt die ruimte in deze overvolle film, waarin de hele familie bij moeder Melissen aan de keukentafel komt zitten in de bestudeerde chaos van een Unox-rookworst-reclame. Het overvolle scenario nekt zich vooral in de verhaallijn over de hyperactieve dochter Hilde en haar tegen het kluchterige aanhangende belevenissen in haar nieuwe baan bij een dierencrematorium. Die schermtijd had beter gegund kunnen worden aan de jeugdige Claudia Kanne die als de dochter van de overledene moet schipperen tussen haar lamgeslagen moeder (Hadewych Minis) en haar grootouders, die met hun getortel de verhoudingen op scherp zetten.