Actie! Op de set van Bodem 2

Datum 30-04-2025
Auteur Jan Pieter Ekker en Bob Bronshoff
Thema Actie!Filmkrant 479
Deel dit artikel

Sunny (Kendrick Etmon) en Eva (Eva Crutzen) voor het altaar in de Jeruzalemkerk. Rechts steadicam-operator Erwan van Buuren. Foto: Bob Bronshoff

Torresstraat 11, 1056 RP Amsterdam, 23 oktober 2024, 10.54 uur

“Eva, een klein stapje naar rechts”, zegt choreograaf Tahnee Masela. “En Kendrick, kan jij iets naar voren?” Iets dwingender: “Naar voren. En Eef nog iets naar rechts. Dankjewel!”

In het middenschip van de Jeruzalemkerk in de Amsterdamse buurt De Baarsjes, een monument in Amsterdamse School-stijl met prachtige glas-in-loodramen, is acteur, cabaretier, zanger en nog heel veel meer Eva Crutzen bezig met de opnamen voor Bodem 2, een vervolg op haar – “absoluut niet autobiografische” – tragikomische, eigenzinnige, schaamteloze hitserie Bodem. Crutzen kruipt opnieuw in de huid van de destructieve dertiger Cat, die met een hoop cynische humor, onenightstands en drugs door het leven tuimelt. De duizendpoot verzorgt ook weer zelf scenario’s en regie.

En ze danst. Als ze Sunny – gespeeld door Kendrick Etmon – advies geeft over uitvaartmogelijkheden voor zijn overleden vader, verliest Cat zichzelf weer eens in haar fantasie en belandt ze in een grootse videoclip. “Op school danste ik ook, maar toen was het voor een cijfer”, vertelt Crutzen. “Nu is het omdat ik het leuk vind; dansen is echt een enorm grote liefde van me. En het leek me een toffe uitdaging om het tweede seizoen te beginnen met een spectaculaire choreografie met een grote groep mensen.”

Het liedje ‘Sunny’, de evergreen van Bobby Hebb, vormt de basis voor Cats dagdroom. “Ik hoorde het nummer op de fiets en mijn fantasie sloeg op hol. Eerst ben ik gaan opschrijven hoe ik het ongeveer voor me zag. Later werd Sunny een personage en nog weer later ben ik samen met mijn cameraman en mensen van het art department voor inspiratie gaan kijken naar videoclips en choreografieën.”

Crutzen bleef haken aan een clip van Gotye’s ‘Somebody That I Used to Know’, gechoreografeerd door Sergio Reis, die ook de virale videoclip van Troye Sivans ‘Rush’ maakte. “Zoiets leek me supervet. Toen ben ik met de Amsterdamse choreograaf Tahnee Masela gaan zitten, want het moest wel eigen worden.” Met een lach: “De clip van Reis is opgenomen in Muziekgebouw Eindhoven, die van ons in een kerk. En bij ons vliegen er urnen door de lucht in plaats van een stoel.”

Masela staat in het middenpad, schuin achter steadicam-operator Erwan van Buuren. “Daar gaan we. Geluid, camera, muziek… en actie!” ‘Sunny’ schalt door de gewijde ruimte. “One, two, three, four, five, six, seven, eight”, brult Masela, terwijl ze Crutzens pasjes meedoet.

De eerste passen hebben wel wat weg van het dansje van Uma Thurman en John Travolta in Pulp Fiction (1994). Dan klimt Cat op de kansel, van waarachter een stuk of tien dansers tevoorschijn komen, die kansel en altaar ritmisch beginnen te poetsen en vervolgens weer wegduiken. Er wordt een urn richting Cat gegooid; terwijl ze hem vangt laat ze zich achterover vallen, in de armen van drie dansers die net op tijd weer achter de kansel tevoorschijn komen. Cat wordt weer overeind geduwd, gooit de urn met een achteloos gebaar over haar hoofd, tijgert naar Sunny en stort zich in zijn armen.

“Heel goed”, zegt Masela als de muziek is weggestorven. “Maar ik zag twee dansers al op ‘one’ en ze moeten pas op ‘two’ tevoorschijn komen.”

Crutzen rent naar de monitor achter in de kerk om de scène terug te kijken. “Ik kijk naar het geheel en ik zie een personage, niet mezelf. Tijdens het draaien heb ik zo’n hyperfocus dat ik niet zo met mezelf bezig ben. Je kijkt: klopt het? Ging het goed? Vertelt het het verhaal? Maar ik ben ook maar een mens; ik heb heus wel eens in de montage gezeten dat ik dacht: oh, wat ben ik hier lelijk. Maar dan moet ik gewoon streng zijn voor mezelf. Fuck it! IJdelheid is saai. Daar hebben we helemaal niks aan. Je zet je er maar overheen.”