Wolfwalkers

Een stadsmeisje vindt in het bos bij Kilkenny in 1650 een nieuwe vriendin: een wolfwalker. Van de makers van de schitterende Ierse animaties The Secret of Kells en Song of the Sea.

Ierland, 1650. Robyn Goodfellowe wil met haar valk Merlyn niets liever dan samen met haar vader op jacht gaan in de bossen bij Kilkenny. Dit zuidoostelijke deel van Ierland is dan al eeuwen betwist gebied, nadat de Noormannen er in de twaalfde eeuw een kasteel bouwden, en iets van die spanningen tussen Ieren en vreemdelingen vind je terug in animatiefilm Wolfwalkers: de stad wil groeien, daarvoor moet er meer voedsel verbouwd worden en daarvoor moeten de bomen wijken. Maar de houthakkers worden bedreigd door de vele wolven in de bossen en dus heeft de Engelse beschermheer van het stadje een professionele jager in dienst: Robyns vader. Voor de oorspronkelijke bewoners hoeft die strijd met de natuur niet zo.

Eigenlijk mogen kinderen niet buiten de stadsmuren komen en moeten meisjes sowieso gehoorzamen. Robyn zou dus met de andere meisjes van de stad in de wasruimtes moeten werken maar dat is ze mooi niet van plan. Op een dag sluipt ze haar vader achterna het bos in. Als ze vast komt te zitten in een van de vele vallen in het bos, wordt ze gered door een wolf. Niet zomaar een wolf, maar een wolfwalker: een mythisch wezen, half mens half wolf, die met de andere wolven kan praten en genezende krachten bezit. Haar naam is Mebh Óg MacTíre.

Wolfwalkers is de handgetekende derde film van de makers van The Secret of Kells (2009) en Song of the Sea (2014). Films gemaakt in een heerlijk eigen stijl waarin de prachtige ronde vormen van de natuur, vol leven en energie, zodra ze de kans krijgen de rechte lijnen van de mensenwereld overspoelen en voor zich innnemen. Het zijn geen animaties voor de allerkleinsten, omdat sommige vormen in de schaduwen nog wel eens dreigend kunnen overkomen, maar voor kinderen en volwassenen vanaf een jaar of acht, negen zijn het onvergetelijke films met een liefde voor alles wat leeft en zichzelf wil zijn, waarin al het goede in de wereld met elkaar verbonden is.

Het is een plek waar je de levende mythische geschiedenis van Ierland voelt, een geschiedenis van dromen en verhalen die eeuwen en eeuwen teruggaat en zin probeert te geven aan alle verlies en verwoesting die de laatste rots van Europa voor het woeste water van de Atlantische Oceaan te verduren kreeg. Dat is de geschiedenis die je voelt bij elk lijnenspel in Wolfwalkers. Het is een wereld waarin je wil blijven, ook nadat de laatste noten van de muziek wegsterven en het prachtige rode haar van de wolfwalkers voor de laatste keer tussen de bomen verdwijnt.