Un silence

Niet aan papa vertellen

Un silence

Het onderkoelde familiedrama Un silence begint met een confrontatie tussen zoon en vader en gaat dan terug in de tijd. In beheerste shots toont regisseur Joachim Lafosse de stilte voor de storm.

Zwijgen kun je vreedzaam doen, bedachtzaam of verbaasd. Stilte komt in verschil­lende vormen, maar in Un silence bestaat er maar één: de stilte der onderdrukking.

Regisseur Joachim Lafosse laat het niet direct zien, maar het is duidelijk dat er iets goed mis is in de familie Schaar. Vader is een prominent advocaat. ’s Nachts verstopt hij zich achter zijn computer. Als zijn zoon diezelfde computer een keer leent, wordt hem paniekerig gevraagd of hij “de foto’s heeft gezien”. Moeder Schaar (Emmanuelle Devos) doet haar best om de geheimen verborgen te houden, maar valt zelf bijna uit elkaar van de spanning.

“Niet aan papa vertellen”, zegt moeder tegen haar zoon als ze hoort van zijn problemen op school. Het lijkt vooral een herinnering aan de hoofdregel die het leven van de familie bepaalt. De familieleden hebben namelijk niet alleen geheimen voor elkaar, maar moeten vooral geheimhouden dat ze de geheimen van de ander kennen.

Dat de familiegeheimen uit zullen komen, is vanaf het begin duidelijk. De film opent na een confrontatie tussen vader en zoon en gaat dan terug de tijd in. De stilte die in de familie heerst is dan al onhoudbaar. De spanning is in elk shot voelbaar.

Lafosse baseerde zijn ijzige familiedrama op de zaak van de Belgische advocaat Victor Hissel, die de slachtoffers van seriemoordenaar en serieverkrachter Marc Dutroux bijstond, maar vervolgens zelf onderwerp werd van een politieonderzoek. Hij focust zijn film op de figuur van de moeder, die het perfecte gezinnetje speelt, maar dat niet veel langer kan volhouden als haar zoon op zoek gaat naar de waarheid.

Voor de poort van hun enorme villa staan de hele tijd verslaggevers te wachten op een opmerking over de rechtszaak. Hun aanwezigheid heeft niets te maken met de familiegeheimen, niet in het begin tenminste. Maar de hordes journalisten vertegenwoordigen de zoektocht naar de waarheid die al vanaf het begin van de film op de deur van de familie bonst.