The Lawyer

The Lawyer, aangekondigd als de eerste Baltische film waarin een homoseksuele romance centraal staat, injecteert sociaal engagement in de plot als een carrièregerichte advocaat toenadering zoekt tot een Syrische sekscamwerker in Belgrado. Een mooi uitgangspunt, dat echter geen geloofwaardige afwikkeling krijgt. Te zien via picl.nl

Marius – getrimd baardje, wuivende haarlok en nauwsluitend pak – is een gelikte bedrijfsadvocaat in Vilnius met een comfortabel leventje en een beperkte sociale horizon. Na de plotselinge dood van zijn vader doet een telefoongesprek met een jonge Syriër die hij online heeft ontmoet via een erotische webcamdienst hem besluiten om af te reizen naar Belgrado, de woonplaats van deze Ali.

Wat begint als een vederlichte escapade verandert van karakter wanneer Ali zijn situatie uit de doeken doet en vraagt of Marius niet kan bemiddelen bij een aanvraag tot overplaatsing naar een ander EU-land. Maar: zo gewiekst als Marius is in het verdedigen van bedrijfsbelangen, zo onbeholpen is hij als er een persoonlijk beroep op hem wordt gedaan. Het duurt niet lang voor hij dat ook zelf beseft, en toch maar gewoon de mouwen opstroopt.

Privilege
“Soms is het goed om uit je comfortzone te stappen”, ronkt Marius tijdens een date in zijn luxe hotelsuite, maar Ali werpt direct tegen: “Oh nee! Nooit doen – als het niet hoeft.” Dat korte stukje dialoog legt het verschil in perspectief bloot tussen de oorlogsvluchteling die snakt naar een normaal bestaan en de geslaagde urban professional bij wie het besef van eigen privilege nog moet indalen.

Zelf doet de Litouwse filmmaker Romas Zabarauskas in zijn keuze voor plot en personages bewust een paar stappen buiten de comfortzone van de queer cinema. Terwijl discriminatie van lhbtq+’ers in Litouwen een rol op de achtergrond speelt, kaart The Lawyer via Marius’ reactie op de kennismaking met een jonge transman bijvoorbeeld ook bekrompen tendensen binnen de homocultuur aan. Oog voor de wereld die daarbuiten ligt, krijgt Marius eigenlijk pas door zijn romance met Ali, voor wie seksuele identiteit niet het meest nijpende issue blijkt te zijn; hij wil gewoon de kans krijgen om een bestaan op te bouwen in een veilig land.

Daarmee zijn de uitgangspunten voor een boeiende en relevante film duidelijk aanwezig, maar daar leven in blazen is een tweede. In alles voelt The Lawyer als een film die niet echt van script en storyboard is losgekomen. Stilistisch is het een onevenwichtige mix van realisme en lukrake visuele experimenten. Dialogen worden zo nadrukkelijk uitgespeeld dat ze doodslaan, waarbij de consequent enkelvoudige camerastandpunten bovendien vaak net niet interessant genoeg zijn. Een jazzy score moet de sfeerovergangen creëren tussen weemoedig en energiek, maar kan het volslagen gebrek aan variatie in verteltempo niet compenseren. De indruk dat Zabarauskas, die hier zijn derde speelfilm aflevert, vooralsnog beter is in het genereren van goede ideeën dan in een solide, samenhangende uitwerking daarvan, wordt uiteindelijk bevestigd door een ongeloofwaardige ontknoping die het engagement van de film voor een groot deel onderuithaalt.

The Lawyer is nu te zien op Picl.