THE LAKE HOUSE
De donkere schaduwen van het verleden
In The lake house leven Sandra Bullock en Keanu Reeves in verschillende tijden, maar kunnen toch liefdesbriefjes uitwisselen.
Wat is tijd? Voor het wetenschappelijke antwoord moeten we bij Einstein zijn, maar voor het romantische bij The lake house. De film is het Hollywooddebuut van Alejandro Agresti, de Argentijn die tien jaar in Nederland werkte. Aan Agresti’s Nederlandse verleden is het ongetwijfeld te danken dat Willeke van Ammelrooy een bijrol in de film heeft. Zij speelt de sympathieke, Dostojevski-lezende moeder van ziekenhuisarts Kate (Sandra Bullock). Kate maakt rare dingen mee. Als ze na twee jaar een schitterend, in een meer gelegen huis verlaat, laat ze een briefje achter voor de volgende huurder. De nieuwe bewoner, de architect Alex (Keanu Reeves) verbaast zich over het briefje, want het huis stond jaren leeg voor hij erin trok. Hij kan het weten, want het huis is ontworpen door zijn vader, een beroemd architect, met wie Alex een problematische relatie heeft. De man geeft al zijn liefde aan zijn werk, zodat Alex veel tekort is gekomen. Met dit zijpaadje gebeurt weinig en het had dan ook niet in de film gehoeven.
Terug naar Kate en Alex, die er door een briefwisseling achter komen dat zij in 2006 en hij in 2004 leeft. De twee raken steeds geïnteresseerder in elkaar, worden verliefd en willen de tijdbarrière opheffen. Als u wilt weten of dat lukt, behoort u tot de romantische doelgroep van The lake house, maar als u nu al genoeg onzin voor een maand heeft gehoord, kunt u de film beter links laten liggen.
Hond
Het op de Koreaanse film Siworae (Lee Hyun-seung, 2000) gebaseerde The lake house verdraagt geen rationele benadering. Dat is niet erg, want films moeten het hebben van ‘suspension of disbelief’. Het probleem is dat The lake house te veel vraagt van de kijker. Waarom is het gegeven dat 2004 en 2006 gelijktijdig naast elkaar bestaan niet met ijzerenheinige logica uitgewerkt? Hoe kunnen Alex en Kate dezelfde hond hebben? Het dier pendelt met groot gemak tussen 2004 en 2006, terwijl Alex en Kate zich wanhopig afvragen hoe ze elkaar kunnen ontmoeten. Kunnen ze niet een keer met hun hond meelopen?
The lake house werkt alleen op sprookjesniveau. Of moeten we anders naar de film kijken? Speelt de film zich misschien alleen in Kate’s hoofd af? Zien we een zwaar overspannen vrouw, die zich pijnigt met de herinnering aan de verkeerde keuze in de liefde? Dat verklaart de flasback waarin Kate op een feest van haar saaie vriend Morgan de haar toen nog onbekende Alex ontmoet. Hij is veel leuker dan Morgan, maar ze laat hem gaan. Pijnlijke herinneringen? We zijn thuis, want in Agresti’s films draait het altijd om de donkere schaduwen van het verleden. The lake house is helemaal geen romantische film. Kate wil met terugwerkende kracht haar foute liefdeskeuze goedmaken, maar kan dat alleen in haar hoofd. Agresti, die in een cameo in de film is te zien, heeft stiekem een drama over een uit het lood geslagen vrouw gemaakt.
Jos van der Burg