The Glorias

Het verfilmen van Gloria Steinems boek My Life on the Road getuigt van grote ambitie. Deze memoires omvatten acht decennia van het veelbewogen leven van een legendarische feministische journalist en sociaal-politieke activist.

Gloria Steinem is een van de bekendste gezichten van de tweede feministische golf. Als feministisch journalist en later activist vergaarde ze, samen met vrouwen als Dorothy Pitman Hughes, Florynce Kennedy, Dolores Huerta en Bella Abzug (in de film gespeeld door een fantastische Bette Midler) bekendheid met haar inzet voor de positie van vrouwen in de maatschappij. In The Glorias reist Steinem (Julianne Moore) in een bus door haar leven, vergezeld door haarzelf op verschillende leeftijden (waarvan er een wordt gespeeld door Alicia Vikander). Net zoals het Amerikaanse landschap aan hen voorbijtrekt, zo trekt Steinems leven voorbij aan de kijker.

We zien haar jeugd met een ritselaar van een vader en een vroeger ambitieuze maar later geesteszieke moeder. We zien de hindernissen die door mannen worden opgeworpen tijdens het werken aan haar journalistieke carrière. Een mooie vrouw kon namelijk onmogelijk ook slim zijn. Later zullen we ook haar enige huwelijk zien, wanneer ze op 66-jarige leeftijd trouwt met David Bale (roddelbladfeitje: de vader van acteur Christian Bale). Maar uiteindelijk zijn het de scènes die het bekendste hoofdstuk uit Steinems leven belichten die je aandacht echt grijpen: de jaren waarin ze het meest publiek politiek actief was. Zo zien we haar rol in de strijd om de Equal Rights Amendment (een verhaal dat onlangs nog bellicht werd in de FX-serie Mrs. America) en het oprichten van het legendarische tijdschrift Ms.

Het is schokkend om te zien hoeveel van de rechten waar de vrouwen in The Glorias voor strijden vijftig jaar later nog steeds bevochten moeten worden. Hier zet Julie Taymor (Frida, 2002; Across the Universe, 2007) slim documentaire beelden uit de tijd zelf in. Het materiaal uit de jaren zeventig van vrouwen die ondanks hun totaal verschillende achtergronden verenigd strijden voor elkaars rechten en mogelijkheden, raken nog steeds.

Taymor beperkt zich niet tot één type beeld. Ze trekt alles uit de kast – montagesequenties, animaties, opvallende beeldbewerking. Er zijn mooie momenten waarop de vormkeuzes werken, bijvoorbeeld wanneer een kleine Gloria in een auto belaagd wordt door een boze menigte en vervolgens een volwassen Gloria uit de auto stapt. Maar over het algemeen maken ze de film rommelig en onsamenhangend. En hoewel de gebeurtenissen in de film voelen als een Greatest Hits van Steinems leven, doet de lang aanvoelende film dat veelbewogen leven geen recht. The Glorias kan niet tippen aan de energie van de ontzagwekkende en inspirerende hoofdpersoon.

Eenmaal aangekomen op de eindbestemming loont de rit toch weer wel. Dan voegt de nog steeds ongelofelijk vitale echte Steinem zich bij alle Gloria’s in de bus. Ze blijken samen op weg naar de Women’s March van 2016.