The Big Cigar

De speelse dramareeks The Big Cigar toont hoe de van moord verdachte Black Panther Huey P. Newton in 1974 met hulp van twee filmproducenten vlucht naar Cuba.

Filosoof Michel Foucault schreef ooit dat wanneer een iconische status wordt toegeschreven aan een afbeelding, het onmogelijk is om het onderwerp van de afbeelding los van dat iconische karakter te zien. Foucaults idee komt en passant voorbij in de tweede aflevering van de historische dramareeks The Big Cigar: tijdens een scène die zich afspeelt in de late jaren zestig wordt Huey P. Newton (André Holland) gefotografeerd.

De leider van de Black Panther-partij wordt, gezeten op een parmantige rotan stoel, met een speer in zijn ene hand en een geweer in zijn andere, vereeuwigd voor het nageslacht. Het is zo’n afbeelding die het onderwerp verheft tot een icoon. Met Newton afgebeeld als een krijger die geweld niet schuwt.

Maar in The Big Cigar is ook te zien dat Newton na een celstraf van drie jaar in de vroege jaren zeventig meer heil begint te zien in het onderwijzen van de achtergestelde Amerikaanse jeugd. Hij begint geweldloosheid te propageren, maar blijkt het beeld van geweldpleger moeilijk van zich af te kunnen schudden. De FBI blijft hem bovendien op de hielen zitten en beschuldigt hem in 1974 van de moord op een zeventienjarige vrouw.

Die passage fungeert als de katalysator in deze serie, die losjes is gebaseerd op ware feiten. Scenarist Jim Hecht bewerkte een artikel van journalist Joshua Bearman dat in 2012 werd gepubliceed in Playboy. Daarin wordt omschreven hoe Newton na de (valse) beschuldiging van de veiligheidsdienst met hulp van filmproducenten Bert Schneider en Stephen Blauner – de mannen achter onder meer Easy Rider (1969) en Hearts and Minds (1974) – naar Cuba weet te vluchten.

Schneider, die in The Big Cigar wordt gespeeld door Alessandro Nivola, ontpopt zich als een onvermurwbare idealist die Newton koste wat kost wil helpen. Met Blauner (P.J. Byrne) bekokstooft hij een plan: een actiefilm moet dienen als dekmantel voor Newtons ontsnapping. Zo ligt opnieuw de nadruk op de kracht van beeld (en film). Want als je een film maakt, dan kan je zonder jezelf verdacht te maken in de middle of nowhere een landingsbaan laten aanleggen.

Acteur Don Cheadle, die de eerste twee afleveringen regisseerde, giet dit zinderende jongensboekverhaal in een speelse seventies-vorm, met extreme zooms, splitscreens en dynamische camerahoeken. Ook de muziek (Nina Simone, Cream) en de films (Shaft) uit die tijd ontbreken niet.

Toch draait The Big Cigar ook onmiskenbaar om nu. Om de hedendaagse discussies over het demonstratierecht en om idealen. En misschien wel het meest om het feit dat we onze vastgeroeste beelden soms moeten bijstellen.

The Big Cigar is vanaf 17 mei te zien op Apple TV+ (VoD).