The Appointment

De horror van een gekreukt colbertje

The Appointment

De bovennatuurlijke horrorfilm The Appointment uit 1982 was lange tijd vrijwel onvindbaar. Nu is de film van Lindsey C. Vickers dan toch eindelijk verschenen op Blu-ray, voorzien van flink wat extra’s.

A Step in the Wrong Direction. Dat was de titel die Lindsey C. Vickers had bedacht voor een reeks horrorfilms waarvan The Appointment de eerste moest zijn. Maar het bleef bij die ene film. Niet alleen kwam de reeks er niet, The Appointment zou ook de enige speelfilm blijven die de inmiddels 82-jarige Vickers regisseerde.

Na een griezelige proloog stapt de film in het burgerlijke leven van Ian (Edward Woodward), die zijn dochter Joanne (Samantha Weysom) moet teleurstellen omdat hij vanwege een onverwachte werkreis niet bij haar vioolconcert zal kunnen zijn. Het krenkt de tiener, die haar vader adoreert, dusdanig dat het bovennatuurlijke krachten in beweging brengt.

Wat volgt is een nacht van onheilsdromen waarin de tijd tergend langzaam vooruit kruipt en drie mysterieuze rottweilers rond het huis sluipen. Van uren in dat vreemde schemergebied tussen slapen en waken, van dichte gordijnen waar je iets achter vermoedt en deuren die uit zichzelf openen om de duisternis binnen te laten. Vickers vangt precies dat onbehaaglijke, stroperige gevoel van een nacht die zich in oneindigheid lijkt uit te strekken.

En dan is daar plots toch weer de ochtend, die alles lijkt te neutraliseren. De angsten, de voorgevoelens. Dus stapt Ian vol goede moed in de beige leenauto waarin hij zichzelf in zijn dromen heeft zien verongelukken. Zwart koffertje op de achterbank, colbertje aan een hanger. Alledaagse elementen van een doorsnee bestaan waarin alles onder controle lijkt.

The Appointment heeft thematisch raakvlakken met Nicolas Roegs Don’t Look Now (1973). Net als John in die film is Ian een man van de ratio, die omineuze voortekenen wegwuift en tot het bittere einde blijft geloven dat hij de zaakjes in de hand heeft. Zoals hij ook dacht het vaderschap onder de knie te hebben. En net als in Roegs film is de montage onconventioneel. Vickers suggereert zichtlijnen die er helemaal niet kunnen zijn en hanteert close-ups die desoriënteren.

Ians lange autorit, slingerend door de heuvels van Wales, is een uiterst precies gecomponeerde aaneenschakeling van triviale momenten, steeds net uit het lood geduwd door visuele en auditieve echo’s van Ians nachtmerrie (of is het zijn onafwendbare noodlot?). Alles met een bijna Slow Cinema-achtige opbouw, waarin de horror niet in schrikmomenten of bloederigheid zit, maar in een appel die tegen alle natuurwetten in over het dashboard danst of een colbertje dat gekreukt naar de grond dwarrelt.


The Appointment is verkrijgbaar op import-dvd (distributie: BFI).