Sisu

Kom voor het nazi’s slopen, in deze Tarantinoëske nazi-bbq op de Finse toendra. Blijf voor het uitzicht.

Weleens heimwee naar Donny ‘The Bear Jew’ Donowitz die in Inglourious Basterds (2009) schedelbasisfracturen uitdeelde aan rondslingerende nazi’s? Kreeg je een warm gevoel van binnen toen het contingent nazi’s aan het eind van de film in een bioscoop gillend werd verbrand? Dan is het Finse Sisu jouw film.

‘Sisu’ is een bijna onvertaalbaar begrip, meldt de film nog voordat de eerste ledematen rondvliegen of onder een tank verpletterd worden. “Het is een uniek Fins begrip. Het kan grofweg vertaald worden als wilskracht, vastberadenheid, doorzettingsvermogen en rationeel handelen wanneer het extreem tegenzit.”

De man naar wie dat begrip verwijst is Aatami Korpi, een verweerde kerel die anno 1944 met zijn hond over de toendra’s van Lapland trekt op zoek naar goud. Aan de horizon klinkt het geweld van de Tweede Wereldoorlog, maar Korpi kan het allemaal niks schelen. Hij heeft genoeg gevochten, ontdekken we later. Het probleem is: als jij niet naar de oorlog komt, dan komt de oorlog wel naar jou. Wanneer Korpi met z’n goud richting de stad wil om het bij een bank in te wisselen voor geld, wordt hij staande gehouden door een roedel gedegenereerde nazi’s.

De rest is geschiedenis. Of beter gezegd: een handboek Creatief mijnenvegen met nazi’s. Nadat zijn goud is gestolen, bedenkt Korpi allerlei inventieve en inspirerende manieren om nazi-compost te maken, zodat de Finse toendra de drek krijgt die het nodig heeft. Af en toe lukt het een paar resterende nazi’s om Korpi te pakken te krijgen en onder meer aan een lantaarnpaal op te knopen, maar dat zijn slechts tijdelijke onderbrekingen.

De man staat bekend als onsterfelijk, vertelt de ene nazi aan de andere. Korpi zou het type commando zijn geweest dat in z’n eentje in vijandelijk gebied werd gedropt en daar de hele boel ondersteboven slachtte. De nazi’s blijken bovendien geen enkele John Wick te hebben gezien, anders waren ze met hun nazi-vingertjes wel van Korpi’s hond afgebleven.

Te land, ter zee en in de lucht blijft Korpi in Donny Donowitz-stijl tekeergaan tot de laatste gillende nazi uiteen is gereten. Sisu heeft daarmee iets van die satisfying-video’s die je op YouTube vindt. Zoals daar over tubes verf wordt gereden tot ze ploppen, rijdt Korpi over nazi-schedels. Bij zo’n partijtje slopen zijn dialogen natuurlijk overbodig. Zwijgen is goud, is Korpi’s motto, ook al is de tagline van de film ‘wraak is goud’. Voor de kijker geldt: zitten, popcorn erbij en genieten van het uitzicht.