Ride Your Wave

Surfen op de golven van het leven, dat is de mooie metafoor die doeltreffend en heel beeldend wordt ingezet in deze romantisch-tragisch-magische Japanse animatiefilm over grote liefde, onverwacht verlies en hoe dat te boven te komen.

De jonge studente Hinako voelt zich onzeker en onhandig – zie de puinhoop als ze een rijstomelet probeert te bakken – maar op haar surfplank in de branding is ze vrij en kan ze alles aan. De stoere jonge brandweerman Minato is dat ook opgevallen en hij is zwaar onder de indruk. Als hij haar redt bij een uitslaande brand worden ze verliefd. Natuurlijk. Des te groter haar verdriet wanneer de jongen onverwacht verongelukt. Ze weigert hem los te laten en ontdekt dat er iets wonderbaarlijks gebeurt wanneer ze hun favoriete lied zingt.

Water en vuur: voor minder doet Masaaki Yuasa het niet. In eigen land heeft hij als anime-regisseur een stevige reputatie. Ride Your Wave (Kimi to, nami ni noretara) is zijn tweede samenwerking met Reiko Yoshida, de zeer productieve scenarioschrijver die sinds 1995 haar naam al aan zo’n honderd kleinere en grotere producties verbond. Net als Ride Your Wave vaak verhalen over tieners of jongvolwassenen.

De routine van beide makers zie je duidelijk aan dit verhaal af. De zwier van de surfscènes is heerlijk. Ride Your Wave neemt je mee met afwisselend opwindende en aandoenlijke beelden die de emoties onderstrepen en waarin de grens tussen realisme en magie als vanzelfsprekend verdwijnt. Vooral het water dat in allerlei verschijningsvormen borrelt en bruist, speelt een fantasierijke rol. Zeker in de overweldigende finale.

Maar hoe vlot en innemend ook, het blijft leunen op de ingrediënten van de anime-­formule: betrekkelijk simpel geschetste figuurtjes die het vooral moeten hebben van enkele standaardexpressies, stevig aangezette emoties en de traditionele wijd opengesperde ogen. Vaak onder stralend blauwe luchten met pluizig-witte wolken. Anime-­fans zullen er geen problemen mee hebben, en Ride Your Wave is al op verschillende festivals in de prijzen gevallen.

Hoewel dit sympathieke coming-of-age-verhaal met onverwachte wendingen de gevoelens stevig en tamelijk stereotiep aanzet, heeft het ook een hoopvolle strekking. Het lukt om verdriet en schuldgevoel te combineren met zomerse verliefdheid en humoristische taferelen (fijne bijrol van het boze zusje van de brandweerman) zonder dat het vals klinkt. Zelfs niet als een verlegen vriend van de omgekomen jongen voor emotionele complicaties zorgt. Zeker, het drama is groot, er is stevig sentiment, maar de toon is oprecht en in veel opzichten is dit fantastische verhaal realistischer dan je op het eerste gezicht zou denken.