Raising Arizona

De broertjes Joel en Ethan Coen zijn van die Amerikaanse jongens van het dat kunnen wij ook, maar dan beter’-soort. Eigenwijs, intelligent, in de bioscoop en voor de televisie opgegroeid. Hun eerste film Blood Simple uit 1983 trok onmiddellijk de aandacht.

De openbaring van Blood Simple was de uitgekiende visuele stijl, waarin op zich alledaagse taferelen een enorme indruk maken. Vreemd, ongebruikelijk camerawerk versterkte de lugubere sfeer van het ook nog eens perfect geschreven horrorachtige moordverhaal. Blood Simple is campy, eigenwijs en productioneel klein: de perfecte cultfilm dus.

Maar de broertjes Coen nemen geen genoegen met een cultstatus en zetten zich aan Raising Arizona, een vlotte film met grote publiekspotentie. Door de fanatieke fans van Blood Simple werd met spanning naar Raising Arizona uitgezien. Waarschijnlijk zullen er heel wat teleurgesteld zijn, al is Raising Arizona op zich een heel aardige film.

De film wordt voor een groot deel gemaakt door hoofdrolspeler Nicolas Cage. Hij speelt Hi, een dommige crimineel die het niet kan laten kruideniers te overvallen. Hij trouwt met Ed (Holly Hunter), de agente die hem steeds fotografeert als hij weer eens in de gevangenis belandt. Beiden zijn van plan iets moois van hun leven te maken. Maar als blijkt dat ze geen kinderen kunnen krijgen, doet de oude zwakte zich weer gelden. Onder het motto ‘ze hebben er toch genoeg’ kidnappen Hi en Ed een van de vijf kinderen waarmee het huwelijk van meubelboer Nathan Arizona zojuist is gezegend. Dat kan niet goed gaan natuurlijk. Hi en Ed wordt geen rust gegund. Het jonge gezinnetje krijgt bezoek van twee uitgebroken medegevangenen van Hi, die het jonge stel chanteren. Dat doet ook Glen, de baas van Hi, nadat Hi hem – de eer van zijn vrouw verdedigend – een gebroken neus geslagen heeft. Geld is er niet, dus Hi gaat uit stelen. Bovendien is een Road Warrior-achtige motorrijder zeker van plan de beloning die Nathan Arizona Sr. heeft uitgeloofd te innen. Ed, Hi en Nathan Jr. raken verzeild in een uitzichtloos, maar dol avontuur, waarin de ene achtervolgingsscène de andere narrow escape opvolgt.

Raising Arizona zit vol stripachtige figuren, smakelijke actie, schattige humor en een enkele onvergetelijke scène, zoals die waarin Hi de babykamer insluipt om Nathan Jr. te ontvoeren en de grootste moeite heeft om de kruipende zuigelingen bij elkaar te houden. Het is gefilmd als een bloedstollende actiescène, met lage en extreem hoge cameraposities, spannende vertraginkjes en hartslagverhogende geluidseffecten. In deze scène komt misschien wel het sterkst tot uiting wat in Raising Arizona leidt tot een maffe comedy en in Blood Simple tot een bizarre thriller en waarop de gebroeders Coen het patent hebben: het grotesk uitvergroten van banale situaties met in wezen ongepaste (filmische) middelen.