PUZZLE

De Argentijnse debuterend regisseur Natalia Smirnoff denkt niet in termen van actie en drama. puzzle is een schijnbaar eenvoudige film over puzzelen.

puzzle is, heel simpel, een film over een vrouw in Buenos Aires die goed is in puzzelen. Niet meer dan dat, lijkt het. Maar net zoals deze vrouw als moeder altijd gewend is geweest om meerdere dingen tegelijk te doen, is puzzle ook verschillende dingen op hetzelfde moment. In de details schuilen verschillende betekenissen. De taart die ze maakt is meer dan een taart, het staat voor haar behoefte om anderen gelukkig te maken. Het is haar uiting van liefde. Ze is een gever, geen nemer. Dit soort details, vaak gevangen in close-ups, zijn de puzzelstukken van haar persoonlijkheid. De letterlijke puzzelstukken krijgt ze cadeau bij haar vijftigste verjaardag. Als huisvrouw heeft ze nooit waardering voor haar werk gekregen, haar gezin verwacht enkel dat ze dienstbaar is. Ongelukkig lijkt ze niet, maar ze bloeit wel op als ze ontdekt dat ze een uitzonderlijk talent blijkt te hebben voor puzzelen. Het wordt haar stiekeme hobby, en ze kan zelfs uitgroeien tot professioneel puzzelaar als een oudere man haar onder zijn hoede neemt. Hij wil haar klaarstomen voor het grote puzzeltoernooi in Duitsland.
De kalme vertelstijl en het minimalistische acteerwerk van Maria Onetto (la mujer sin cabeza) maken van puzzle een subtiele karakterstudie die niet de aandacht op zich wil vestigen, net als Maria zelf onzichtbaar blijft voor haar omgeving. Degenen die oog hebben voor stille mensen zullen ook Maria opmerken. De feministische boodschap wordt er geenszins ingewreven omdat Natalia Smirnoff, voormalig assistent-regisseur van Pablo Trapero en casting director voor Lucrecia Martel, zich stilistisch en in de dialogen heeft weten in te houden. Smirnoff slaat geen nieuwe wegen in zoals haar voorgangers in de New Argentinian cinema, en bedient zich van een naturalistische stijl. Dat Maria na haar ontdekking vaker van huis is, heeft geen desastreuze gevolgen voor thuis, want Smirnoff denkt niet in termen van actie en drama. Het gezin past zich makkelijk aan, en ook Maria zelf lijkt niet in een achtbaan te belanden. Er is alleen wat toegevoegd aan haar leven, er wordt haar niets afgenomen en ze neemt ook niemand anders iets af. Het ontbrekende puzzelstukje lijkt ze gevonden te hebben.

Mariska Graveland