Next to Her

Voortreffelijk geacteerd drama laat zien hoe liefdevolle bescherming kan doorslaan. De angst de controle te verliezen krijgt beklemmende kanten.

De in Israël beroemde actrice Dana Ivgy kreeg al veel lof toegezwaaid voor de verbluffend natuurlijke manier waarop ze in Next to Her de verstandelijk beperkte jonge vrouw Gabby speelt. Toch is dit met veel prijzen onderscheiden regiedebuut van Asaf Korman geen doorsnee gehandicaptendrama. De echte hoofdpersoon is Gabby’s liefdevolle zus Chelli die de verzorgingstaak met obsessieve vastberadenheid op zich heeft genomen.
Dat gaat zo ver dat Chelli (Liron Ben-Shlush, net zo goed als haar tegenspeelster), die met haar afhankelijke zus samenwoont, eigenlijk niemand wil toelaten. De angst de controle te verliezen krijgt daarmee beklemmende kanten. Als Chelli overdag naar haar werk is sluit ze Gabby op in het appartement. Pas als een rechtszaak dreigt, brengt ze haar zus met grote tegenzin naar een dagopvang.
Het wordt nog ingewikkelder wanneer Chelli een relatie begint met een aardige collega en deze bij de zussen intrekt. Next to Her ontvouwt zich zo tot een bescheiden maar intens doorleefd drama waarin de conflicterende en doorgaans onuitgesproken gevoelens belangrijker zijn dan de plot. Wat de impact van het ontregelende slot er overigens niet minder om maakt.
Het is ook een zeer persoonlijke film. Hoofdrolspeelster Ben-Shlush is de vrouw van de regisseur. Zij schreef zelf het script naar aanleiding van ervaringen met haar eigen zus. Het resultaat is bijna onbarmhartig eerlijk en genuanceerd. Hier geen sentimentele lofzang op de zusterliefde, maar nuchtere observaties die laten zien dat een overmaat aan warme genegenheid en contro­le­drang ook pijnlijke kanten heeft.
Een bliksembezoek van de moeder suggereert een weinig harmonische voorgeschiedenis, iets waar ik wel iets meer over had willen weten. We voelen dat Chelli achter haar zelfverzekerde houding veel woede, onmacht en misschien zelfs schaamte verbergt. De buitenwacht is vooral een bedreiging. Wanneer Gabby het op de dagopvang leuk blijkt te vinden is dat voor haar zus moeilijk te verkroppen. Hoe die jaloezie binnensluipt is prachtig uitgebeeld in een scène waarin de zussen samen in bad liggen en de speelse tederheid voor een kort moment omslaat in iets heel anders. Op dergelijke momenten is het de blik van Ben-Shlush als Chelli die boekdelen spreekt.
Op zijn beurt ergert de nieuwe vriend van Chelli zich eraan dat hij, als de seks voorbij is, telkens op de tweede plaats komt. Hoe die verstrengeling van tegenstrijdige gevoelens precies in elkaar zit wordt niet direct uitgelegd, maar is vooral een kwestie van aanvoelen. Dat is ook wel zo overtuigend. Het sluit goed aan bij de toon die Korman zet: realistisch, intiem en openhartig. Trefzeker laten hij en zijn voortreffelijke acteurs zien hoe verwarrend het leven ondanks alle goede bedoelingen kan zijn.

Leo Bankersen