Mute

Bizar en rommelig is deze science fiction van Duncan Jones, de man die in 2009 Moon maakte. Bizar omdat je je afvraagt: waarom bestaat dit?

‘Wtf’ is het eerste wat je te binnen schiet als de laatste lompe scène van deze Netflix ramp voorbij is. Dat, of random scene generator. Want hoe anders dit zootje ongeregeld te verklaren dat door moet gaan voor dystopische science fiction anno 2058 in Berlijn. Jammer voor ons, het publiek, want er is lang gewacht op deze film. Jammer ook voor Duncan Jones, de maker, want na het uitstekende Moon (2009) lijkt de carrière van Jones met elke film een beetje verder weg te zakken. Aan Mute is lang gewerkt want het heet een passieproject te zijn. En net als dat andere recente passieproject, The Man Who Killed Don Quixote, is het rommelig en teveel van alles.

Alexander Skarsgård speelt Amish barman Leo Beller, die als kind zijn stem verloor in een van die typische Amish speedbootongelukken waarbij de schroef nog net niet je hoofd eraf snijdt en moeder vervolgens weigert om je te laten opereren. Wel een speedboot, geen operatie. Want technologie komt van Satan. Logisch.

Jaren later werkt Beller in een futuristisch Berlijn in een striptent, tot zijn grote liefde om vage redenen verdwijnt en hij soort-van-maar-niet-echt rampage mode probeert te achterhalen wat er is gebeurd.

Schijnbaar compleet willekeurig loopt daardoorheen een tweede, eveneens oninteressante verhaallijn van twee Amerikaanse cowboy chirurgen — waarvan er een vrij zeker pedofiel is — die voor veel geld naaiwerk doen voor criminelen, maar waarvan er een toch het hart op de juiste plek heeft. Of niet, daar is de film niet helemaal duidelijk over. Ze worden gespeeld door Paul Rudd en Justin Theroux, doorgaans boeiende acteurs die hier duidelijk verdwalen in de random scene generator en aan de snorren en pruiken te zien contractueel verplicht waren om mishandeld te worden door een hysterische grimeur.

Mocht Jones of iemand anders de stille hoop hebben dat het een cultfilm wordt, wat nog wel eens het geval is bij science fiction, laat het gaan: Mute is te vlak en oninteressant. Om Rick and Morty aan te halen: in een oneindig aantal parallelle universa is er vast een waar dit verhaal logisch is. Maar dat is niet het universum waar wij in leven.