Monstri.

Debuterend filmmaker Marius Olteanu ontrafelt in drie aktes een relatie in Roemenië. Dana komt per trein aan in Boekarest, wast haar tranen weg in het toilet, voordat ze op zoek gaat naar een taxi. Samen met de norse taxichauffeur doolt ze een nacht door de stad en komt nader tot zichzelf. Op hetzelfde moment worstelt haar echtgenoot Arthur met zijn eigen demonen. Hij probeert op Grindr een antwoord te vinden en zoekt zijn heil in de armen van een oudere man. In het derde deel is het stel weer samen in het echtelijke bed, maar zijn ze van elkaar vervreemd.

Zijn de innerlijke demonen van het echtpaar de monsters uit de titel, of is de archaïsche samenleving in Boekarest het monster dat mensen angst aanjaagt wanneer ze niet in de mal passen? Het is voor de geliefden zichtbaar een opgave om zich te ontworstelen aan de sociale conventies van de Roemeense samenleving. De patriarchale familiestructuur klinkt door in de woorden van Arthurs moeder wanneer ze aangeeft dat Dana genoegen dient te nemen met de status van echtgenote en hopelijk als moeder. Ook de botsing van Arthurs persoonlijke waarden met de conservatieve samenleving maakt het moeilijk om zijn biseksualiteit openlijk te omarmen.

De balans bewaken tussen elkaars verlangens inwilligen en compromissen sluiten zonder jezelf te verliezen, blijkt onmogelijk. Twee mensen gevangen in een woordeloze dans, in oorverdovende stilte. De intensiteit van het persoonlijke verdriet komt amper terug in de dialogen. Het zit eerder in een eenzame blik, onuitgesproken woorden en in het moment waarop de geliefden elkaar redden uit penibele sociale situaties. Elke beweging is onherroepelijk een bevestiging van de aftakeling van hun liefdesband.

Monstri. is een sobere momentopname van een huwelijkscrisis. Het trage en naturalistische drama toont de complexiteit van lange, romantische relaties. Soms is loslaten het ultieme gebaar van liefde dat je de ander kan geven.