Marilyn

Op de Argentijnse pampa’s is het niet makkelijk om jezelf te zijn, vooral als je ontdekt dat je anders dan alle anderen bent.

Er zijn pas een paar afleveringen van Drag Race Holland beschikbaar op Videoland, maar Rupauls idee dat een pruik, wat lippenstift en een paar hoge hakken je kunnen helpen om eindelijk je ware ik te bloot te leggen is natuurlijk al ouder. En niet alleen van toepassing op de dragqueens die aan het programma meedoen. Het geldt ook voor de hoofdrolspeler van de lijzige filmhuisfilm Marilyn, de teruggetrokken tiener Marcos die op het eentonige Argentijnse platteland woont. Na de plotselinge dood van zijn vader trekt de tot dan toe vrij expressieloze puber voor het lokale carnavalsfeest de stoute, gehakte schoenen aan. Met behulp van een strak jurkje en een pruik verandert hij van een nukkige jongeman in een betoverende, assertieve en onbezorgd ronddansende vrouw. Maar een kleine, rurale gemeenschap kan natuurlijk maar moeilijk omgaan met iemand zoals Marcos, wiens vrouwelijke alter ego hem de bijnaam Marilyn oplevert.

Regisseur Martín Rodríguez Redondo vertelt dit verhaal, dat gebaseerd is waargebeurde feiten, door in de eerste akte heel bewust met het ritme en de kleuren van de film te spelen. Overdag is alles zonnig, traag en sloom en gaat het ordelijke boerenleven zijn gangetje. Maar tijdens de kleurrijke en rumoerige carnavalsoptocht, ’s nachts, is alles levendiger en gedurfder maar daardoor ook riskanter en gevaarlijker. Vrijheden én gevaren gedijen beter in het donker. De uitdaging voor Marcos/Marilyn is om die twee werelden op de een of andere manier samen te laten komen, zodat hij altijd zichzelf kan zijn. Redondo laat de dagen en de nachten steeds geleidelijker in elkaar overvloeien in het tweede deel, alsof hij zijn hoofdrolspeler aan wil moedigen.

Alhoewel een verhaal over een queer persoon die niet door iedereen in zijn omgeving (onmiddellijk) geaccepteerd wordt absoluut niet nieuw is, lukt het Redondo door de onverwachte introductie van de jonge kruidenier Federico, vrij laat in de film, het verhaal een onverwachte hoop en warmte mee te geven. Maar het vinden van liefde is natuurlijk niet genoeg om alles in één keer op te lossen. Het gezicht van de jonge acteur Walter Rodríguez, die Marcos speelt, zegt vaak niets en suggereert daardoor juist alles wat verkropt en verbeten wordt. En alles wat je binnen houdt moet er vroeg of laat toch een keertje uit.