Love Sarah

In het romantische Britse drama Love Sarah leren drie generaties vrouwen de waarde van vrouwelijke vriendschap, de kracht van gemeenschap, en het comfort van overheerlijk gebak.

“We maken van onze bakkerij een thuis buitenshuis”, aldus de vastberaden Mimi (Celia Imrie). Haar dochter Sarah is net omgekomen bij een onfortuinlijk ongeval. Drie vrouwen blijven met het verdriet achter: Sarahs dochter Clarissa (Shannon Tarbet), haar beste vriendin Isabella (Shelley Conn), en moeder Mimi, van wie ze was vervreemd.

Isabella was Sarahs zakenpartner in een banketbakkerij. De huurovereenkomst was net ondertekend, maar juist Sarah had een talent voor patisserie. Clarissa en Isabella besluiten de zaak voort te zetten en Mimi, die in het verleden weigerde haar dochter te helpen, sluit zich bij hen aan. Ook de bekroonde chef Matthew (Rupert Penry-­Jones), een voormalig geliefde van Sarah, biedt zijn diensten aan. “Er zijn vier andere bakkers op vijf minuten loopafstand. Wat maakt de jouwe zo speciaal?”, vraagt de excentrieke overbuurman Felix (Bill Paterson).

In het West-Londen van regisseur Eliza Schroeder komt de grauwheid van de stad niet naar voren. De regisseur toont juist de gezellige marktkraampjes en kleine boetiekjes in Notting Hill. De kern van het scenario van nieuwkomer Jake Brunger draait om menselijke verbondenheid en diversiteit. Het nieuwe motto van de bakkerij is dan ook: ‘Reis om de wereld in tachtig baksels’. Zo ligt de boodschap er al te dik boven op: Londen is een inclusieve stad waar geen enkele inwoner zich een buitenstaander hoeft te voelen.

De clichématige esthetiek van de film is een streling voor het oog, en de befaamde Israëlisch-Britse kok Yotam Ottolenghi verleende zijn medewerking aan de film. Toch kunnen de slow-motionbeelden van fijn gezeefd meel en smeuïge gesmolten chocolade het flinterdunne plot niet verhullen. De romantische subplots rond het dansleven van Clarissa, Mimi’s band met Felix en Isabella’s hernieuwde liefde voor banket – en Matthew – komen hol over. Schroeder bedekt alle elementen in het scenario met een laag zoetigheid waardoor de film uiteindelijk nietszeggend is.

Love Sarah is voorspelbaar, bij vlagen komisch, en een beetje sentimenteel. Het is een generiek romantisch drama van een zoetheid die alleen de grootste liefhebber zal bekoren.