Love Is Blind

De Amerikaanse realityshow Love Is Blind laat deelnemers een aanzoek doen voordat ze elkaar ooit te zien krijgen, om binnen enkele weken al te trouwen. Die extreme situatie leidt tot de verfilming van complete relaties in het klein, zoals je ze nergens anders te zien krijgt.

Sommige dingen kun je niet bedenken. De complexiteit van ons gevoelsleven is onmogelijk in een script te vangen. Ons grillige gedrag past niet netjes in een verhaallijn.

Dus voor een glimp van de onuitputtelijke rijkdom van de menselijke conditie, zonder dat je daarvoor daadwerkelijk met andere mensen hoeft te praten, zijn er datingshows. Waar mensen zich voor schut zetten door te bewijzen dat we allemaal begerige, angstige, onzekere, wanhopige wezens zijn, snakkend naar andermans aandacht. Die van potentiële partners of het onzichtbare publiek.

De opzet van Love Is Blind is simpel: een stel mannen en vrouwen leven in aparte ruimtes in een hermetisch afgesloten omgeving, en gaan op dates in aangrenzende kamers (‘pods’) waar ze elkaar kunnen horen, maar niet zien. Op basis van deze ongeziene ontmoetingen kiezen ze één partner om een aanzoek aan te doen – en pas dan krijgen ze elkaar te zien.

Vervolgens worden de nieuwe verloofden verscheept naar een luxe vakantiebestemming, waar ze gezamenlijk enkele dagen (dronken) doorbrengen, voordat ze terug in het echte leven worden gedumpt. Ze krijgen een paar weken om een bruiloft te plannen en een huishouden in te richten. Dat gaat vaak spectaculair mis.

Niet alle deelnemers verdienen evenveel sympathie voor hun ongeluk. Sommigen lijken echt mee te doen voor een kans op ware liefde, maar azen duidelijk meer op Instagram-volgers en schnabbels. En mannen doen hun ding: in het tweede seizoen vraagt Shake aan potentiële partners of hij hen boven zijn hoofd zou kunnen tillen; in het derde seizoen grijpt Andrew de eerste de beste kans aan om uit te weiden over zijn tantrische seks met een oudere vrouw op Bali. Mensen zijn wild.

Het is sappig, maar Love Is Blind gaat voorbij aan het cynisme en de minachting van veel reality-tv door tegelijk heel oprecht en overtuigd te zijn over het eigen concept. Het drama is een bijproduct van de liefde.

De situatie die Love Is Blind voorstelt, een ongeziene ontmoeting die uitmondt in een bliksemhuwelijk, is absurd genoeg om extreem gedrag uit te lokken, maar het idee van plotselinge liefde is universeel genoeg dat dat uitmondt in herkenbare conflicten over de Grote en kleine dingen uit ons eigen leven, van ruzies over tandenborstels en wanddecoraties tot (seksuele) aantrekkingskracht en kinderwensen.

Bij romantiek denk je wellicht aan de eerste weken of maanden van intense verliefdheid, de reisjes naar de resorts die de nieuwe stelletjes gelijk na hun verloving maken. Maar relaties zijn vooral wat erna komt: het vinden van bevrediging, veiligheid en groei in een routineuze situatie vol verantwoordelijkheden en stress. Het is kibbelen over geld, eten, rotzooi en kinderen, om elkaar erna nog steeds te beminnen en respecteren.

Het zijn die gevoelige, oprechte en intieme momenten die Love Is Blind zo bijzonder maken. Wanneer mensen smoorverliefd op elkaar worden en hard werken om een stressvolle, spannende situatie te bekronen met een volmondig jawoord. Ze zien elkaars waarde en elkaars beperkingen. Ze leren te communiceren en angsten en pijnpunten te verzorgen of vermijden. Zo vormen ze een toonbeeld van succesvolle, alledaagse liefde.

In fictie is die kant van ons leven haast nergens te bekennen, maar Love Is Blind staat er bol van. De oneindige complexiteit van echte mensen die samen een leven proberen op te bouwen, binnen een tijdsspanne die in tien zinderende afleveringen per seizoen past, leidt tot een enorme diversiteit aan interacties en ruzies – maar de indrukwekkende empathie, zelfkennis en welbespraaktheid van zo veel deelnemers biedt een unieke inspiratie voor ons als worstelende geliefden. Nergens zie je zo veel manieren om een relatie te navigeren, in zo’n spraakmakende en boeiende verpakking. Het is een emotionele intelligentie-simulator.

Dat warme hart botst met de misstanden achter de productie ervan. Insider deed uitgebreid verslag van hoe Love Is Blind deelnemers in erbarmelijke leefomstandigheden plaatste, ze eten en drinken onthield, maar altijd alcohol binnen handbereik plaatste. Deelnemers vertellen hoe hun geestelijke gezondheid of neurodivergenties werden uitgebuit, hoe persoonlijke ontboezemingen tegen ze werden gebruikt en hoe op hun angsten en onzekerheden werd ingespeeld. Wurgcontracten maakten hen het leven zuur en bescherming tegen of professionele hulp vanwege online pesterijen door verongelijkte kijkers bleef grotendeels uit.

Love Is Blind zal moeten veranderen, maar de vier seizoenen die het tot nu toe voor Netflix heeft gemaakt zijn unieke televisie.

De eerste vier seizoenen van Love Is Blind zijn te zien op Netflix (VoD). Een vijfde seizoen is in de maak.