Long Story Short

Na BoJack Horseman komt Raphael Bob-Waksberg met een veel bescheidener en persoonlijker serie, over opgroeien in een Joods gezin.

Long Story Short is de nieuwe serie van Raphael Bob-Waksberg, bedenker van achtste wereldwonder BoJack Horseman (2014-2020). Licht autobiografisch, bescheidener van opzet, minder satirisch en melancholisch dan BoJack, volgt deze tiendelige serie de strapatsen van de Schwoopers, een doorsnee Joods gezin dat net zo gelukkig en ongelukkig is als alle andere doorsnee gezinnen.

Bob-Waksberg wilde dat de kijker in tien afleveringen het gevoel krijgt de hele levensloop van zijn personages te aanschouwen en springt daarom voortdurend heen en weer in de tijd. Zo wordt het contrast tussen hoop (als je jong bent) en teleurstelling (voor de meesten van ons direct daarna, volgens de humor van deze serie) wat meer gearticuleerd.

We bezien de wereld door de ogen van Avi, de oudste zoon. Geen hoogvlieger, zoals niemand in het gezin. De eerste aflevering opent in 1996 als het gezin achter oma’s lijkwagen rijdt en de kinderen op de achterbank ruziemaken (moeder tegen vader: “Elliott, ik ben aan het rouwen.” Vader: “Kinderen, kunnen jullie één dag rustig zijn? Er wordt gerouwd hier op de voorbank.”) Avi heeft een iets jongere zus, Shira, en een jonger broertje, Yoshi. Een scène later is het 2004 en ontmoet Avi’s vriendin Jennifer zijn ouders voor de eerste keer, op de dag van Yoshi’s bar mitswa.

Of het nou een feestdag is, een stranddag, een spelletjesavond of een begrafenis: elk samenzijn biedt kansen voor weer een nieuw trauma. Trauma’s met een kleine t dan wel. De serie leunt sterk op wat Bob-Waksberg beschouwt als de Joodse humor waarmee hij opgroeide, maar hij zei in een interview met The Hollywood Reporter dat deze communicatie van liefde via pijn, via ‘gewonde’ grappen, niet alléén een Joods ding is. Die humor is volgens hem wel diep verstrengeld met de Joodse identiteit zoals hij die ziet en dat is de identiteit die hij in de serie wilde verkennen.

Veel gevatte, passief-agressieve grappen dus, die meestal terloops naar elkaars hoofd worden geslingerd. Bijtende grappen, bijtende liefde. Moeder is de luidruchtigste, zus Shira de meest getergde. Avi pruttelt door het leven. Er zijn pijnlijke, verdrietige en mooie momenten. Mensen verdwijnen en anderen verschijnen. Het is geen serie die zich leent voor een nieuw seizoen en dat is mooi. Het is een ontroerend inkijkje.

Long Story Short is vanaf 22 augustus 2025 te zien op Netflix.