Knock Down the House
Politiek momentum voor vrouwelijke Democraten
Rachel Lears’ documentaire over vier opkomende Amerikaanse vrouwelijke politici, onder wie Alexandria Ocasio-Cortez, biedt hoop in schijnbaar hopeloze tijden.
Zonder twijfel is Knock Down the House de meest inspirerende documentaire over politici in lange tijd. Daar moet bij vermeld worden: veel competitie is er niet. Van een klunzige Mitt Romney tot een sexting Anthony Weiner stonden populaire documentaires over Amerikaanse politici vooral in het teken van hopeloze witte mannen van de Republikeinse partij. De agressieve verkiezingscampagne van Donald Trump heeft dit soort zogenaamd gematigde Republikeinse kandidaten van tafel geveegd. En Trump speelt open kaart: minder van dat woke geneuzel en meer oorlog, wapens, olie en grensbescherming.
Enter Knock Down the House, een documentaire over vier vrouwelijke politici die het tij willen keren. Geld hebben ze niet genoeg. En steun in hun respec-tievelijke districten is ook geen gegeven. Hoop is dus hun valuta in deze hopeloze tijden. Maar hoe overtuig je Amerikaanse burgers die notoir weinig stemmen en bovendien beïnvloedbaar zijn door media–aandacht, geld en roem? Rachel Lears’ documentaire toont het Sisyphuswerk dat Democratische up-and-comers Alexandria Ocasio-Cortez, Amy Vilela, Cori Bush en Paula Jean Swearengin op zich hebben genomen om hierin verandering te brengen.
Inmiddels zijn sommige van deze politici wereldberoemd. Vooral Alexandra Ocasio-Cortez (online vaak afgekort als AOC) is een internationaal symbool geworden van oprecht progressieve, socialistische politiek. Toen Lears haar filmde stond ze gewoon nog op de stoepen van New York om zieltjes te winnen, the old school way. Knock Down the House toont zo het glazen plafond van de Amerikaanse politiek. Ocasio-Cortez (New York), Vilela (Nevada), Bush (Missouri) en Swearengin (West Virginia) moeten op straatniveau beginnen, terwijl de gevestigde Republikeinse orde er gewoon wat geld tegenaan smijt om de verkiezingen door te komen.
Het mooiste aan de film is hoe deze vrouwen politiek momentum krijgen. En om te horen waar hun motivaties vandaan komen. Het begint vaak bij frustratie of verlies. Al deze vrouwen hebben een intens leven achter de rug dat hen sterkt in hun politieke ambities. Het zijn verhalen die hier niet vermeld hoeven worden omdat ze waardevoller zijn als u ze van hen hoort. Dit is het meest indrukwekkende aan deze documentaire: dat voor deze politici ook echt iets op het spel staat, en niet alleen hun baan. Wie zich zorgen maakt over waar het heen gaat met de wereld, het klimaat en ons politiek systeem kan zich hier ongetwijfeld mee identificeren.
