Jippie No More!

Veel spontaner dan in deze levenslustige familiefilm kun je het niet krijgen. Jippie No More! mocht in oktober Cinekid openen en won daar de publieksprijs en de Jeugdjury Award.

Tijdens de hectische voorbereidingen van een bruiloftsfeest vraagt iemand zich af of je alles tot in de puntjes moet voorbereiden of juist gewoon moet laten gebeuren. Dat lijkt ook van toepassing op deze nieuwe film van Margien Rogaar (Lampje, 2022). Soms lijkt het dat het ongetwijfeld gedegen script van Fiona van Heemstra (Knor, 2022) zomaar geïmproviseerd is. Een aanstekelijke onderdompeling in de familiedynamiek, waarbij heel verschillende en altijd aansprekende karakters toch moeten proberen (letterlijk) de handen op elkaar te krijgen.

De zestienjarige Jaap Peter, alias Jippie, alias rapper JP, hoopt tijdens het feest de show te stelen met de billetjesdans, maar zijn hoogst nerveuze vader wil het strak houden. Is Jippie de echte hoofdpersoon of duikt hij toevallig overal op? Want er is uiteraard veel meer aan de hand rond het rommelige landhuis van opa Willem, waar de trouwpartij van Jippie’s oudste zus Gail plaatsvindt. Zelf wordt JP onverhoeds verliefd op paardenverzorger Lily, maar die voelt helaas meer voor zijn zus Joe. De liefde daagt weer op heel andere manier de opstandige Jane uit, terwijl Gail, nou ja, dat ziet iedereen zelf wel.

En dat alles net even uitdagender dan in een traditionele feelgoodkomedie; de sfeer is bij vlagen heerlijk chaotisch en levensecht. De vele perikelen, vrolijkheid, twijfels, emoties en tragikomische, serieuze en oprecht aandoenlijke momenten zullen alle leeftijden vanaf pakweg acht jaar moeiteloos aanspreken. De acteurs weten het op een heel natuurlijke manier uit hun mouw te schudden. Hoewel ik soms het gevoel kreeg dat er bij al die vaart wel eens een lijntje blijft hangen, is dat misschien wel passend. In de liefde en het leven hoeft niet alles mooi afgerond te zijn.

Typerend voorbeeld is de plaats die Jaap Peter krijgt. Een jongen met het Downsyndroom, afwisselend innemend en brutaal gespeeld door Wesley van Klink die we kennen van de serie Downtown (2021). Zijn plaats tussen de anderen is volkomen vanzelfsprekend. Down is geen onderwerp dat speciaal wordt uitgelicht. Terwijl de manier waarop hij de dingen ervaart, met name de afwijzing van zijn verliefdheid, nergens mooier of sentimenteler wordt gemaakt dan het is.

Iets dergelijks kan gezegd worden van Jippie’s speelse verhouding met zijn eigenwijze opa Willem, en de troost die hij bij zijn vader vindt. Dat en veel meer sluit dan weer moeiteloos aan bij opa’s ritueel met het zwaard, een fraaie vondst waar fantasie en ontroering samenkomen.