Concerned Citizen

Sluimerend schuldgevoel

Concerned Citizen. Foto: Guy Sahaf

Concerned Citizen is een komisch drama dat gentrificatie op satirische wijze ontleedt. Centraal staat een Israëlisch stel dat een nieuwe woning betrekt aan de rand van Tel Aviv en met hun eigen vooroordelen wordt geconfronteerd.

Concerned Citizen begint met een shot van twee jonge mannen die verstrengeld in bed liggen. Ze worden wakker van hun robotstofzuiger en drinken niet veel later een smoothie in de stijlvol ingerichte keuken. Onlangs heeft het stel hun kleine woning in het centrum omgeruild voor een ruim appartement in een opkomende buurt, waar ze hun eerste adoptiekindje willen opvoeden.

Afgezien van de Hebreeuwse dialogen had Concerned Citizen (Ezrah mudag) zich net zo goed in Amsterdam of Parijs kunnen afspelen: hoofdpersonages Ben (Shlomi Bertonov) en Raz (Ariel Wolf) vormen een universeel herkenbaar yuppenstel, zoals die de afgelopen jaren in rap tempo alle grote steden innemen. Hun problemen beginnen wanneer twee zwarte gastarbeiders tegen de jonge boom aanleunen die recent voor hun deur is geplant. Ben beent driftig naar beneden en waarschuwt de mannen dat de stam zo afbreekt. Later ziet hij ze opnieuw de fout in gaan. Hij doet melding bij de politie, wat onvoorziene gevolgen heeft.

Snel blijkt dat het leven in een arme, multiculturele buurt betekent dat Ben constant wordt geconfronteerd met de erbarmelijke realiteit van immigranten, daklozen en gastarbeiders die er al jaren wonen. Waar hij als liberale homoseksuele man in zijn oude omgeving tot de gemarginaliseerde groep behoorde, is hij in deze wijk de baas. Een groeiend ongemak en een sluimerend schuldgevoel vreten aan Ben. Hierdoor dreigt zijn zorgvuldig geconstrueerde leventje langzaamaan in te storten.

Ieder shot in de visueel interessante film getuigt van het grote maatschappelijk observatievermogen van regisseur Idan Haguel, die de film ook schreef en produceerde. Neem een scène waarin Ben en zijn vriend wat verveeld langs potentiële draagmoeders swipen, alsof ze op Tinder zitten. Dat soort momenten geven af op een vermogende middenklasse die maakbaarheid tot religie heeft verheven. Wat de film extra diepte geeft, is dat het centrale stel ook in werkelijkheid samen is. Hun acteerwerk is overtuigend: vrijwel nergens wordt de satire er te dik op gelegd. Het uitblijven van een eenduidige moraal maakt dat de film zich onderscheidt van veel recente millennial-satires uit Hollywood, waarin subtiliteit vaak ver te zoeken is.

Concerned Citizen toont een tragikomisch portret van de gentrificerende stad. Ben, die zich klungelig probeert te vereenzelvigen met zijn achtergestelde omgeving, is als personage gelijktijdig irritant en sympathiek. Aan de hand van een kleine gebeurtenis laat de film zien hoe schrijnend de ver-yupping er in de praktijk aan toegaat; de geprivilegieerde middenklasse zit gevangen tussen eigen schuld en het gevoel overal recht op te hebben.