Brimstone

De langverwachte western van Martin Koolhoven verschijnt eindelijk in de Nederlandse zalen. Brimstone is goed voor tweeënhalf uur bloedstollend spektakel.

De film komt het best tot zijn recht als je er van te voren niet te veel over weet, maar het is wel belangrijk dat je tegen bloed en geweld kunt – vooral tegen vrouwen gebruikt – om Brimstone de film uit te zitten. Met zulk sadisme word je namelijk om je oren geslagen in Brimstone.

Martin Koolhoven werkte in totaal zeven jaar aan zijn gedroomde film die hij met producent en partner-in-crime Els Vandevorst in samenwerking met het Duitse Xfilme zoveel mogelijk onder eigen controle maakte. Het resultaat is een grootse Engelstalige film met kleine verrassingen voor het Nederlandstalige publiek. De film ging in première in Venetië en verschijnt nu eindelijk ook in Nederland.

Het verhaal is onderverdeeld in vier hoofdstukken die ons langzaamaan dichterbij het verleden van hoofdpersonage Liz brengen. De prachtige Dakota Fanning speelt een stille vrouw wiens ogen vol angst de nieuwe predikant, gespeeld door Guy Pearce, het dorp in zien wandelen. De hele gemeenschap is enthousiast over de man, behalve Liz die een geschiedenis met hem blijkt te delen.

Wat volgt is een gewelddadige emotionele achtbaan op basis van een denderend scenario. In een van de hoofdstukken belanden we bij het leven van Nederlandse migranten die zich aan hun overzeese waarden vastklampen in het nieuwe land. Hier speelt Carice van Houten de vrouw van een nogal dominante man die haar op een gegeven moment zelfs een mondharnas omdoet omdat ze niet gehoorzaamt. An sich een niet-zo vrouwvriendelijke zijlijn die gelukkig wordt gecompenseerd met de strijdvaardigheid van Liz die gedurende het hele verhaal ongelooflijk sterk haar mannetje staat.

Met Brimstone creëert Koolhoven een bijzonder eigen universum van religieuze Nederlanders die een nieuw leven beginnen in Amerika. Een grafisch sterk vormgegeven wereld met verwijzingen naar Southern Gothic en de klassieke Western, met een vleugje Holland om de mix compleet te maken. Een must-see, alleen al om te beleven hoe ‘onze eigen’ Koolhoven bewust zonder Hollywood-producers zo’n groteske film heeft gemaakt.